Ons laatste uitje dit jaar was weer naar een musical… Hoe kon dat ook anders hè?! Ditmaal stond Shrek op het programma, een voorstelling waar ik al tijdenlang naar uitkeek. De film ben ik immers groot fan van dus ik hoopte natuurlijk dat de musical net zo mooi zou zijn!
We gingen voor de verandering eens naar een matinee. Iets wat eerlijk gezegd niet zo mijn voorkeur heeft meestal (wat vandaag ook wel weer duidelijk werd waarom) maar mijn moeder heeft me dit keer toch overtuigd om eens niet zo laat thuis te zijn. En op zich is dat ook wel lekker hoor, gewoon redelijke tijd thuis zijn! Maar al die kinderen… Met name al die onopgevoede kinderen… Ik irriteer me echt niet gauw aan dat soort dingen, kan een hoop hebben en ben ook echt wel het type van ‘laat kinderen ook gewoon kinderen zijn’. Maar wat ik tijdens de voorstelling van vandaag meemaakte ging mij echt te ver. Kids die tijdens de pauze gewoon op het podium heen en weer rennen, keihard chips vreten naast me en ook nog eens van die ranzige met een lucht waarvan ik bijna over mijn nek ging, op het eind natuurlijk jengelig worden want ze hadden er genoeg van, etc. Nee dit was niet mijn type theaterpubliek. Hoeft ook niet allemaal zo stijf hoor maar het kan ook iets te ver gaan in het ‘losjes’ zijn, jullie begrijpen denk ik wel wat ik bedoel. Maar goed, laten we het weer terug over de voorstelling hebben…
Allereerst de aankleding, bij binnenkomst al was die erg mooi! Alles met groene accenten, stoeltjes in de vorm van boomstronken en een erg mooie souvenirs winkel. Dat sfeertje zat dus meteen goed!
Het was even zoeken naar de spelerslijst maar uiteindelijk vond ik die ook op de borden. Helaas was ik er van tevoren al achter gekomen dat de hoofdrolspeler er niet zou zijn dus hier baalde ik wel flink van. Ik heb William (Spaaij) al in meerdere rollen in het verleden gezien en ook zelfs nog heel eventjes gesproken na Mary Poppins dus keek er erg naar uit hem in deze rol te zien schitteren. Maar helaas het was zijn enige vrije dag deze week, en ook Vajén was er niet bij vandaag als kleine Fiona dus dat was ook wel een beetje een domper. Maar goed de rest van de originele cast was er gelukkig wel dus we gingen er ‘open minded’ in.
We willen altijd zo ver mogelijk vooraan zitten maar dichterbij dan rij 3 konden we geen kaartjes krijgen. Achteraf bleek al gauw waarom want dat was de eerste rij. Prachtplaatsen dus met heerlijk veel beenruimte, zeer tevreden waren we daar dus mee!

De show begon met de kleine Shrek en Fiona, maar al gauw kwam de volwassen cast in beeld. Ze bleven dicht bij het verhaal uit de film, alleen wat kleine toevoegingen met de kinderen dus maar niet veel meer dan dat. Het verhaal was dus goed te volgen voor ons, al kan ik me wel zo voorstellen dat sommige dingen misschien voor mensen die de film niet hebben gezien wat onverwachts konden overkomen. Maar goed zouden er echt mensen in de zaal zitten die de film helemaal niet kennen?!
Donkey, in deze voorstelling Ezel genaamd deed het erg leuk. Rogier Komproe speelde die rol en met heel wat humor. Oké Eddie Murhpy overtrof die niet maar ik vond hem zeker zeer geschikt voor de rol. Weinig anderen kunnen ‘m zo spelen als hij denk ik!
De echte sterren van de show waren in mijn ogen Paul Groot en Kim-Lian van der Meij. Die eerste speelde de rol van Heer Farquaad, een van mijn favorieten uit de film en ook weer in deze voorstelling. Geweldig hoe hij bijna de gehele voorstelling op zijn knieën speelde en met zijn overdreven gezichtsuitdrukkingen zo een grappige karikatuur van dat karakter neerzette. Zijn verwijzing naar de musical Wicked was natuurlijk helemaal leuk, de andere ‘groene musical’ in ons land. Maar ook Kim-Lian als Fiona deed het super. Overtuigend, lekker vrolijk en vrij en met prachtige zang. Met name daarin is ze erg gegroeid de laatste jaren merkte ik, geweldig hoe ze nu sommige zangstukken er zo ‘uitgooide’. Een zeer terechte prinses Fiona dus (maar goed na haar incidentje tijdens de opnames van Strictly toen wij er waren hadden we ook niet veel minder dan dit verwacht, op het gebied van humor dan hè, hahaha)!
Ook het ensemble stelde niet teleur. Heel wat bekende gezichten uit andere voorstellingen en Tv-programma’s als ‘Op Zoek Naar…’ zoals Anouk Maas, Urvin Monte en Marcel Visser zagen we daarin voorbij komen. Mooi rijtje dus en dat was te zien ook!
Alleen Shrek zelf (gespeeld door Sjoerd Oomen)… Tja ik vind het moeilijk om daar een ‘review’ over te schrijven. Ik ben namelijk niet graag negatief over mensen, helemaal niet over acteurs die hun ziel en zaligheid in zo een rol leggen. Die daar zo keihard voor werken om zoiets moois op het podium neer te kunnen zetten. Maar ik vind ook wel dat ik eerlijk moet zijn, ik schrijf zo vaak over dit soort dingen dat ik hier toch ook wel eerlijk mijn mening over moet kunnen geven inmiddels vind ik toch wel. En in alle eerlijkheid… Hij was niet al te best in de rol. Met zoveel make-up en props moet je zo een rol als Shrek met veel overtuiging en wellicht ook wel een beetje overdreven acteerwerk op het toneel zetten. En dat gebeurde absoluut niet. Ik miste de emoties, van woede tot aan verdriet. Maar ook de chemie met de andere castleden was er naar mijn idee niet. Zangtechnisch was die wel goed dus dat is dan meteen ook de positieve noot. Zingen kan die zeker! Deze rol past alleen gewoon echt niet bij hem, kon die niet overtuigend neerzetten. Nogmaals vind het heel erg lullig om dit allemaal te zeggen, want ik zou het sowieso al niet kunnen dat wat ze allemaal daar op het toneel doen. Maar je betaald veel voor de musical en verwacht dan wel een bepaalde kwaliteit en die heb ik vandaag gewoon echt niet op het toneel gezien, vanuit de hoofdrolspeler dan.
Dus, mijn overall oordeel van de musical is… Nou de aankleding en alles was prachtig! Erg mooie kostuums met name. De vertaling was hakkelig hier en daar, kon beter vond ik. De show op zich zat goed in mekaar. Maar de hoofdrolspeler viel zo tegen dat hierdoor de hele voorstelling voor mij een beetje in mekaar stortte. Ook al was de overige cast nog zo goed, zij konden het niet goed maken. De hoofdrol is te groot om te worden verbloemd helaas. Al met al een mooie voorstelling dus, met zeker hier en daar ook erg komische momenten… Wellicht met William in de hoofdrol een stuk beter. Maar in deze opzet viel die ons eerlijk gezegd nogal tegen. Ik had niet verwacht dat deze musical niveau Wicked zou zijn, maar iets meer dan dat het daadwerkelijk was had ik me er wel van voorgesteld.
Maar… Ik ben wel erg blij dat ik er heen ben geweest, want het is een musical die ik gewoon echt moest zien! Ik denk ook zeker dat het een aanrader is voor families met kinderen, want een familievoorstelling is het ook echt wel. Plus mensen die niet zo geregeld naar musicals gaan als ikzelf zullen waarschijnlijk iets minder kritisch zijn en de voorstelling misschien dus beter waarderen. Het is dus zeker geen afrader of zo, alleen gewoon niet een voorstelling voor mij.

Aangezien ik van mening ben dat Kim-Lian toch echt wel een van de sterren van de middag was, heb ik haar dit ook nadien nog even verteld op Twitter natuurlijk. Met nog een leuke reactie terug uiteindelijk ook!

Nou dat is helemaal leuk natuurlijk! Want dit vond ik ook echt, zij en Paul stalen echt de show met Rogier daar niet ver achter. Zij waren de sterren van de voorstelling voor mij vandaag en al het positieve dat ik over de show te zeggen hebt komt met name door hen.
Een mooie afsluiter van de dag vind ik zo, van een gezellige dag met veel nieuwe indrukken.

Net zoals vorig jaar kijk ik ook dit jaar in mijn laatste blog graag weer even terug naar het afgelopen jaar. Een jaar wat alweer de boeken in kan gaan als een van de slechtste ooit helaas, maar gelukkig ook wel met enkele flinke hoogtepunten die dit voor een deel goedmaken! Hier weer een lijstje van hoogte en dieptepunten dit afgelopen jaar…

Hoogtepunten:

De komst van Elphaba (natuurlijk, grootste hoogtepunt by far!)
Heb Willemijn Verkaik (Elphaba) mogen ontmoeten en kunnen bedanken voor het prachtige cadeau dat zij en de rest van de cast van Wicked mij vorig jaar na mijn ziekenhuisopname hebben gegeven
Ben met Elphie tijdens de Kamp. clubmatch van de rasvereniging 'Beste Puppy' teef geworden met een VB
Ben met Elphie tijdens onze eerste keer Jeugdklasse op de dag dat ze 9mnd oud werd 3e geworden met een 'Uitmuntend' (mijn eerste Utje ooit)
Ben eindelijk begonnen aan behendigheid met de Sheltiemeiden
Heb nieuwe vrienden gemaakt/mensen ontmoet
Mijn tripje naar Duitsland met Maryse (eerste keer alleen over de grens)
Mijn ‘gesprekken’ op Twitter met ‘bekende’ acteurs/actrices uit Amerika
Monique die haar universitaire ‘Master’ diploma in wiskunde heeft behaald (na ruim 3jr lang zwoegen)

Dieptepunten:

Het overlijden van mijn oma (die ik zag als mijn 2e moeder) en het gat in mijn leven wat zij hiermee heeft achtergelaten (het grootste dieptepunt uiteraard)
Mijn levertumoren die maar niet slinken
Mijn baarmoederlijke problemen die weer heftiger dan ooit zijn teruggekomen (omdat ik mijn medicatie hiertegen niet meer mag slikken)
Ben begonnen met morfine-achtige medicatie omdat ik zoveel pijn heb en alle bijwerkingen die hierbij zijn komen kijken
Heb te horen gekregen dat ik niet meer mag paardrijden van de chirurg omdat dit risico te groot voor me is
Gedag zeggen tegen Karstad, de pony waar ik altijd op reed bij mijn manege, omdat die met pensioen is gegaan
Abby's epileptische aanval in maart (status-epilepticus)
Ashley's acute hernia in januari die nu medio december weer is terug gekomen
Mijn vermoeidheid en conditie welke beide nog meer achteruit zijn gegaan (en vorig jaar al rampzalig was)
Alle onderzoeken in het ziekenhuis en mijn toekomst in dat opzicht
Het leren kennen van mijn echte vrienden, wat betekend heeft dat ik helaas ook heb moeten ontdekken dat sommige mensen die mij erg dierbaar waren blijkbaar toch niet zo veel om mij geven als ik dacht
Het cancelen van de musical 'Ghost' waar ik erg naar uitkeek en al kaartjes voor had gekocht zelfs

Een bewogen jaar dus weer voor ons. Maar ondanks alles ook een jaar waarin ik nieuwe doelen en dromen voor mezelf heb kunnen stellen. Ik heb nog een lange weg te gaan, zal ook nog heel wat hordes moeten overkomen maar zie komend jaar al een stuk positiever tegemoet als vorig jaar. Wat natuurlijk niet wegneemt dat de moed mij soms ook wel in de schoenen zakt hoor, maar goed dat lijkt me niet meer dan normaal in mijn situatie. We blijven gewoon ons best doen door te vechten ondanks alle ellende die ons overkomt, samen met onze beestenbende staan we sterk en zo gaan we ook weer het nieuwe jaar in.

Bij deze wens ik al mijn lieve vrienden, en natuurlijk ook alle lezers van deze blog/site een hele fijne (en vooral voor de beestjes ook rustige) jaarwisseling toe en alvast de beste wensen voor het nieuwe jaar hè! Tot dan!