Poeh, poeh, dit was me een zwaar dagje zeg... Ik heb ook erg zitten twijfelen of ik de blog vandaag of morgen zou schrijven maar ik denk ach laat ik het nu maar meteen doen.
Vandaag zijn de thuisbezoekjes begonnen! Dit is iets wat we standaard na ieder nest doen, ongeveer een maand na vertrek gaan we nog even een keertje bij alle pupjes langs om te kijken hoe het hen dan vergaat. Als een soort afsluiting voor ons gevoelsmatig, zodat we zien hoe goed ze het hebben bij hun nieuwe families en wij met een gerust hart ze echt daar ‘achter kunnen laten’. Ik kijk altijd erg uit naar de thuisbezoekjes omdat het gewoon zo geweldig is om een pupje in z’n nieuwe thuis, dolgelukkig te zien maar ook dolblij met het bezoek van ons. Het blijft gewoon geweldig om te doen dus dit was het vandaag ook zeker weer!
Vandaag stonden de bezoekjes naar Snowy en BeeGee gepland. Uiteraard gingen moeders en zus ook mee dus met een volle auto gingen we op pad (‘tante’ Ash is voor het gemak thuis gebleven omdat die niet zo van alle drukte houdt). Snowy en BeeGee zijn beide naar Limburg vertrokken dus het was een lange reis die we voor de boeg hadden. Rond 9.30u zijn we hier vandaan vertrokken op naar de ‘Noordpool in Nederland’ zoals de eigenaren van Snowy het al mooi noemde, hihi. De reis ging op zich erg voorspoedig, we konden prima rijden en hebben onderweg ook nog wat gegeten. Alleen de laatste honderd meters waren echt niet te doen, de sneeuw in Maastricht is gewoon niet normaal meer! We zijn dus op het parkeerterrein van een bedrijf gaan staan en hebben het laatste stuk maar gelopen omdat we dat met de auto echt niet zagen zitten.
Al meteen bij binnenkomst werden we luidkeels verwelkomd door Snowy en haar nieuwe BFF Senna, de 1 jarige driekleur sheltie van het gezin. Abby bleek helaas achteraf gezien nog een beetje wagenziek van de reis (ze is vroeger als pup erg wagenziek geweest en hoewel ze tegenwoordig goed tegen lange ritten in de auto kan was dit toch wel erg lang voor ‘r zo vroeg op de ochtend) dus was in het begin niet helemaal in haar normale doen, maar gelukkig veranderde dit al gauw. Senna bleek nogal een originele manier van spelen te hebben (hier waren we van tevoren al voor gewaarschuwd maar dit hadden we echt niet verwacht, hahaha!) dus hier moesten zowel Abby als Eevee even aan wennen. Maar toen Eevee eenmaal doorkreeg wat er bedoeld werd waren zij en Senna meteen ook beste vriendinnen. Heerlijk hebben ze door het huis gerend, en Abby heeft met de kinderen van het gezin heel wat apporteer spelletjes gedaan. Snowy deed ook lekker mee maar vond het op het eind toch wel een beetje erg druk worden dus ging toen lekker bij haar baasjes liggen. Maar wat is die kleine meid toch gegroeid zeg... Ze is en blijft natuurlijk kleiner als Eevee maar goed dat was ze hier ook al, ze is gewoon nu eenmaal een uk. Maar poeh zeg ze groeit goed hoor die kleine meid! En pittig dat ze is... Eevee deed haar blijkbaar pijn nou en dat heeft ze geweten ook hoor, hahaha! Oh ja en wat ze al allemaal kan... Trucjes, eigenlijk gewoon van alles als ze er maar een voertje voor krijgt. Snowy is zo duidelijk op haar plek bij haar nieuwe gezin, samen met Senna en de 2 meiden daar in huis heeft ze het zo geweldig. Aandacht genoeg en een leuk maatje, nou wat wil je nog meer?! Het was echt geweldig om Snowy zo weer even te zien, om haar weer even te kunnen ‘knuffelen’ (ze wou alleen meer spelen, hihi) en zo in haar vrolijke doen te kunnen zien... Prachtig gewoon! Het was helaas een kort maar krachtig bezoek, we wilden immers bijtijds terug naar huis keren dus moesten ook bijtijds weg wat wel erg jammer was maar ondanks dat was het een erg leuk bezoek.

Maar goed we moesten verder, op naar ons 2e bezoek. Dit bleek echter niet zo gemakkelijk als dat wij dachten. Meer dan een half uur hebben we uiteindelijk gewoon echt stil gestaan in Maastricht voordat we de stad uit waren! Dat gooide dus flink wat vertraging in al onze plannen voor de rest van de dag...
Maar uiteindelijk kwamen we dan aan in Noord-Limburg, in de woonplaats waar BeeGee nu woont. Ook dit was weer goed te doen tot de laatste straten nabij het huis, deze waren ook weer rampzalig. Maar uiteindelijk zijn we veilig en wel aangekomen al begon het wel al te schemeren tegen de tijd dat we aankwamen (en dat terwijl we juist voor het donker alweer terug wilden gaan rijden, dat zat er dus even niet in...). BeeGee was door het dolle heen toen we binnen kwamen, hij was vooral zo blij om Eevee te zien! Zijn moeder vond die ook wel leuk hoor maar Eevee... Och wat hadden die 2 mekaar gemist zeg! Eenmaal binnen ging het maar door en door. Ze vlogen door de hele huiskamer, bleven maar achter elkaar aan rennen als 2 wilden en waren me toch aan het grommen en trekken. Het ging er erg wild aan toe maar dat leken ze beiden geweldig te vinden. Abby keek haar ogen uit en Puk (de beagle daar in huis)... Och die arme jongen wist niet wat hem overkwam, nu waren er 2 van die kleine monsters in huis! Hahaha! Puk en Abby trokken dus wat meer naar elkaar al vond Abby Puk’s geblaf soms toch wel een beetje eng hoor, tja andere taal zullen we maar zeggen... Ook BeeGee bleek flink gegroeid en veranderd en poeh zeg wat lijkt die jongen op z’n pappie soms, prachtig om te zien! Eevee en BeeGee hebben de tijd van hun leven gehad, heerlijk wild rennend en spelend door het huis. Ze vonden het geweldig, kregen er maar geen genoeg van. Maar ja uiteindelijk moesten we toch weer terug naar huis... We zijn al flink wat later vertrokken als gepland maar goed we konden niet daar blijven, al dachten BeeGee en Eevee daar wel anders over hoor. Uiteindelijk stortte BeeGee van vermoeidheid tussen mijn benen in en vanaf het moment dat we in de auto zaten is Eevee ook in slaap gevallen.

En toen begon de lange reis terug naar huis weer. Uiteindelijk zijn we bijna 12 uur op pad geweest, het was dus een erg lange dag voor ons. Maar ik heb genoten, het was het dubbel en dwars waard hoor! Het was echt geweldig om die kleintjes weer te zien en vooral om Eevee en haar broer en zus te zien genieten. Abby vond het zeker ook wel leuk om de kleintjes weer te zien maar je kon ook wel echt aan haar merken dat er nu nog eentje is achtergebleven. Was ze de vorige keer helemaal door het dolle heen toen ze de eerste pupjes weer zag, nu vond ze het wel leuk maar niet zo leuk als haar dochter. Nee maar het was echt en super dag, een erg lange dag met bliksembezoekjes maar echt een geweldige dag! Natuurlijk hebben BeeGee en Snowy ook nog een cadeautje van ons gehad maar deze hou ik ivm de aankomende pupbezoekjes nog even geheim want ik wil natuurlijk wel dat deze een verassing blijven... Ik hoop in ieder geval dat ze hun cadeau leuk vinden en dat ze een prachtig leven tegemoet gaan bij hun nieuwe gezinnen. Beide families vroegen al naar de reünie dus dat we ze in de toekomst nog wel vaker zullen zien ben ik zeker van.
BeeGee en Snowy, ik zal jullie nooit vergeten en koester alle prachtige momenten die we samen hebben gehad! Ik vond het geweldig om jullie op te voeden en hier te zien opgroeien, maar ik vond het misschien nog wel geweldiger om jullie nu bij jullie nieuwe families te zien... Helemaal gelukkig en op jullie plaats, eindelijk thuis! Ik wens jullie al het geluk van de wereld toe en hoop jullie volgend jaar zeker nog wel te zien. Dikke knuf van jullie zus Eevee en moeder Abby en tot ziens!
Op naar de volgende thuisbezoekjes!!!

Zie hieronder nog wat filmpjes van de thuisbezoekjes...
Meer foto's van de dag zijn te vinden in het album van Snowy, BeeGee en Eevee!