Weblogs
Kijk voor nog meer blogs in de menubalk rechts.
Urinetown (23 dec 2010)
En daar is die dan eindelijk weer, terug van weggeweest...  De weblog!
      Na wekenlang de zorg te hebben gehad over Abby’s 2e  nestje en het puppydagboek van hen is het nu dan weer eindelijk tijd voor de  oude vertrouwde blog. En er staan genoeg leuke belevenissen om over te  schrijven op het programma de aankomende maanden dus jullie zijn zeker nog niet  van me af!
      Laat ik meteen beginnen met de blog van deze keer, een  musicalblog... Gisteravond stond namelijk de musical Urinetown ook wel bekend  als ‘Zeikstad’ op het programma. Een komische musical met een absurde  verhaallijn en parodies op andere musicals er in verwerkt. Klinkt grappig en  leuk!
      De dag begon alleen niet al te best. Na al een pittige  ochtend (nieuwe tv/telefonie/internet werd geïnstalleerd vanwege de problemen  met onze huidige internet/telefonie provider maar dit gebeurde natuurlijk niet zonder  slag of stoot) vertrokken wij aan het begin van de avond naar Leeuwarden waar  de voorstelling zou plaatsvinden. We hadden uitgebreid de tijd genomen voor  deze rit geziens de weersvoorspellingen maar uiteindelijk kwamen we mooi op  tijd anderhalf uur te vroeg aan. Maar toen kwam het probleem... Een  parkeerplaats zoeken! Eenmaal bij het theater stond immers nergens aangegeven  waar wij terecht konden voor een parkeerplaats dus na wat rondjes te hebben  gereden heb ik even met mijn telefoon naar de site van het theater gekeken om  te lezen wat zij er over zeiden. Nou en 2 garages zouden dichtbij moeten zijn  dus hier naar gingen we op zoek. De eerste bleek ongeveer een kilometer  verderop in een beetje een achterbuurt, een plek waar we ons dus niet geweldig  prettig voelde. Bovendien zo een afstand lopen in deze kou om 19u ’s avonds zagen  we natuurlijk ook niet echt zitten, laat staan om 23u ’s avonds als de  voorstelling afgelopen zou zijn. Op naar de 2e dus. Deze bleek  echter meer dan 2 kilometer van het theater verwijderd te zijn en was zo  moeilijk te vinden dat we de weg terug naar het theater onmogelijk weer snel  zouden vinden! Ook geen optie dus... Uiteindelijk zijn we dus weer terug  gereden naar het theater om daar te vragen wat we moesten doen, in de  omliggende straten parkeren was immers ook geen optie want hier gold een verbod  voor langer parkeren als een half uur. Binnen heeft mijn moeder de situatie  uitgelegd, ook dat het voor mij na zo een lange avond niet bepaald gemakkelijk  is om dan nog terug te lopen laat staan in deze vrieskou en gladheid maar nee  hoor er was geen oplossing. We moesten maar een boete riskeren of in zo een  parkeergarage gaan staan. Uiteindelijk kwamen we dus pas rond 20u aan in het  theater na ik weet niet hoe ver te hebben geparkeerd en te hebben gelopen,  helemaal kapot en ijskoud...
      Maar goed, je moet zoiets niet je avond laten verpesten dus  hoewel we het heel erg vonden van het parkeren en al hadden besloten in het  vervolg niet meer dit theater te bezoeken begonnen we wel met goede moed aan de  voorstelling. Jammer was alleen wel dat de zaal echt voor meer dan de helft  leeg was, dit had ik zeker bij voorstellingen zoals deze nog nooit meegemaakt  maar blijkbaar vonden ze mensen om ons heen dit meer dan normaal (ach ja met zo  een parkeerbeleid, hihi).
      Urinetown is een musical die gaat over een stadje waarin privé  toiletten niet meer bestaan, openbare toiletten waarvoor betaald moet worden  zijn de enige optie want word je betrapt op wildplassen van wordt je opgepakt  en afgevoerd naar ‘Zeikstad’. Bobbie Goud besluit dat hij hier genoeg van heeft  en samen met de inwoners van de stad komt hij in opstand. Deze opstand wordt hem  echter flink moeilijker gemaakt als hij verliefd wordt op de dochter van de  directeur van PIH ('Pies in Harmonie'), het bedrijf dat verantwoordelijk is voor de torenhoge ‘piestarieven’.  Urinetown is niet echt een musical met een vrolijk einde, het is een musical  anders als andere met vrolijke muziek maar ook een flink minder vrolijk  verhaal. In de hoofdrollen zijn flink wat grote namen te zien namelijk Rene van  Kooten, Renee van Wegbergen, Suzan Seegers en Jamai Loman. Kortom dat alleen al  klinkt als muziek in de oren natuurlijk... 
      En dat was het ook zeker! Want de zang, dans,  acteerprestaties en gewoon eigenlijk algehele performance van de gehele cast  was geweldig. De muziek vond ik echt leuk (mijn stijl), het zag er allemaal zeer professioneel  en gelikt uit en was gewoon een mooie musical om te zien (niet een geweldig  decor of zo maar gewoon een goed in elkaar zittende kleine musical). Ook het  verhaal was leuk. Niet geweldig, wel origineel en vermakelijk. Alleen de  humor... Die miste ik toch wel echt. Ik heb zeker wel op sommige momenten  gelachen hoor, het was dus ook geen teleurstelling deze voorstelling. Maar ik  kan niet zeggen dat ik het echt een komische musical vond, het was een goede  poging maar helaas gewoon niet mijn soort humor. Rene vond ik erg goed maar de  rest van de grappen kwamen toch minder bij mij aan. Al moet ik zeggen ik ruik  nu nog steeds de toiletspray dus zo geslaagd waren ze lang niet allemaal hoor  die van Rene, hahaha (aan het eind van de show werden de eerste rijen met  toiletspray belaagd, niet zo lekker dus maar goed wel erg grappig zeker omdat  de lucht zich langzaamaan verspreide).
      Al met al heb ik zeker wel een leuke avond gehad bij  Urinetown, het was geen tegenvaller en wel vermakelijk (heb ook echt wel wat gelachen) maar helemaal aanraden  zou ik ‘m toch niet helaas. Daarvoor miste ik toch echt de humor op de juiste  momenten...
      Op het eind van de voorstelling riep Rene iedereen op om bij  de uitgang wat te doneren bij de castleden die de zaal in waren gegaan voor ‘Serious  Request’ van 3FM dus dit hebben we uiteraard gul gedaan. Het was ook wel leuk  om op die manier sommige castleden van dichtbij te kunnen zien/ontmoeten al  stonden ze er niet echt voor een praatje hoor.
      En toen kwam de ‘rit’ terug naar de auto weer... Meer dan 10  minuten hebben we er over gelopen en tegen de tijd dat ik aankwam bij de auto  was ik kapot, gebroken en bevroren! Nee echt geen doen die garage met dit weer,  ongelofelijk. Maar goed we hebben het gered en konden uiteindelijk veilig en  wel naar huis onder eigenlijk best wel goede weersomstandigheden. Over de reis  terug naar huis hebben we dus ook niet veel langer als normaal gedaan dus dat  was wel weer fijn. Toch lagen we natuurlijk wel pas midden in de nacht in bed  dus een lange en uitputtende dag was het zeker wel. Maar het was ook wel weer  lekker hoor zo een uitje, heb de smaak nu wel weer te pakken!
  Overmorgen staat de volgende musical alweer op het programma  dus lang wachten op dat volgende uitje hoef ik niet. Ik ben benieuwd of die  musical ons meer aan het lachen zal maken en aan hetzelfde niveau als deze zal  voldoen, we zullen zien... En ook de thuisbezoekjes beginnen als het weer een  beetje meezit volgende week dus dat betekend ook weer hele leuke pupverhalen in  het vooruitzicht. Kortom genoeg nog voor de jaarwisseling om te vertellen, hoop  ik. Tot dan dus!
