Nest 2 - 2 oktober 2010

Nest 2 - Abby x Ledger

Yin-dee Abby Special Princess x Salt City The Dark Knight

Geboren 2 oktober 2010

Curious Eevee Special Princess - "Eevee"

Eevee is bij ons blijven wonen, meer informatie over Eevee is te vinden op haar eigen pagina.

Ambitious Phione Special Princess - "Snowy"

Snowy heeft helemaal haar plekje gevonden in het zuiden van ons land bij een leuke familie die al een Sheltie in huis hadden met de naam Senna. De band tussen haar en Snowy was al meteen duidelijk aanwezig en sinds hun ontmoeting zijn ze niet meer bij elkaar weg te slaan, overduidelijk 2 nieuwe BFF's. Snowy heeft de puppycursus en vervolg puppycursus afgerond (met een foutloos examen, prachtig resultaat dus!) en is in de zomer van 2011 gestart met de voorbereidende agility cursus bij haar hondenschool waar ze de ster van de klas is. Een veelbelovend hondje dus. Bovendien werd zij tijdens de NSV Jongehondendag 2012 uitgeroepen tot 'Meest opmerkelijke Sheltie' in haar klasse waarmee ze het voorbeeld opvolgt van haar halfzus Sterre die 2jr terug dezelfde titel mocht dragen! In haar jongere jaren heeft ze op (hoog) recreatief niveau aan behendigheid gedaan en inmiddels heeft ze twee nieuwe Sheltie vriendinnen in huis, sable Summer en driekleur Sansa die ook bij ons geboren is in 2024.

Lightning Raichu Special Princess - "BeeGee"

Ook BeeGee is vertrokken naar het zuiden van ons land waar hij samen met zijn nieuwe huisgenoot Beagle Puk heel wat avonturen beleefde. Hij is met 9wkn gestart met puppycursus en heeft deze met 143 van de 150 punten afgerond. Hij is meteen doorgestroomd naar de volgende groep waar hij ook weer als een van de beste meedeed en uiteindelijk slaagde met 146 van de 150 punten! BeeGee is in september 2011 begonnen aan de sport die de grote passie is van zijn eigenaresse, namelijk behendigheid en in 2012 heeft BeeGee zijn debuut gemaakt in de behendigheidswedstrijdwereld en al meteen met groot succes. Zo werd hij 1e met een foutloos rondje op het 'vast parcours' tijdens zijn allereerste debutantenwedstrijd en behaalde hij zijn allereerstje Utje op het 'VP' in de A-klasse niet lang nadien. In september 2012 behaalde BeeGee alweer een nieuwe topprestatie door nog voor zijn 2e verjaardag zijn laatst nodige Utje te halen waarmee hij promoveerde tot de B1-klasse. Sindsdien heeft BeeGee deelgenomen aan de voorselecties voor het NK en ook een tijd meegelopen in de C-klasse. Ook in de showring was BeeGee af en toe te vinden en weer met topresultaten. Zo werd hij op zijn 2e clubmatch 'Beste Reu', BOB en vervolgens 2e van rasgroep 1! En zelfs schapendrijven kan deze vent, kortom is er iets waar hij niet goed in is?! In 2019 kwam er ook een nieuwe Sheltie in zijn leven genaamd Fire en na het overlijden van Puk kreeg hij in 2024 ook een nieuwe beagle vriendin met de naam Queenie. Inmiddels mag hij tijdens zijn senioren leven ook voor opa spelen nu er een jong mensenkind bij het gezin is gekomen. Kortom, BeeGee geniet met volle teugen van zijn grote liefdevolle gezin.

Playful Phanpy Special Princess - "Mojo" †

Mojo is in verband met de vakantie van zijn baasjes als laatste van ons 2e nest vertrokken enkele weken nadat de andere pups al ons huis hadden verlaten. Hij is hier dus ietsje langer gebleven wat de band tussen ons en hem toch wel wat sterker maakt als bij de andere pupjes. Mojo heeft zijn eerste tripjes naar het buitenland er ook al op zitten, namelijk naar de ouders van zijn eerste familie in Frankrijk en de Ardennen in Belgie. Hij was ook druk bezig op de hondenschool en gek op de kinderen in zijn gezin. Helaas bleek medio 2019 dat Mojo door omstandigheden niet bij zijn familie kon blijven. Wij hebben hem vervolgens weer terug in huis genomen en een half jaar lang genoten van zijn aanwezigheid. Toen bleek dat hij ook echt niet meer terug kon naar zijn familie hebben wij een nieuw huis voor hem gezocht. Een plekje waar hij helemaal tot zijn recht zou komen en alle aandacht voor hemzelf zou hebben. Inmiddels woont hij bij een koppel in het noordoosten van ons land waar hij een heerlijk luxe leventje heeft. Ook met hen heeft hij ondertussen alweer wat reisjes naar het buitenland gemaakt en vele hondenvriendjes in de buurt ontmoet. Hij wordt geweldig verzorgd dus we zijn erg blij dat hij uiteindelijk voor een tweede keer zo goed terecht is gekomen.

Helaas is Mojo op 13 september 2024 overleden.

Prince Manaphy Special Princess - "Sky" †

Sky woont bij een geweldig gezin wiens liefde voor de Sheltie eigenlijk bij zijn opa (Trevor) is begonnen. Hoe mooi dus ook dat hij uiteindelijk bij hen is komen te wonen als kleinzoon van Trevor. Sky is een heerlijk vrolijk en vrij hondje wat wel wat ongeluk aan z'n kontje heeft kleven. Tafelpunten en onverwachte vijvers... Hij is het allemaal al tegengekomen! Toch blijft Sky ondanks zijn pech soms altijd vrolijk, typisch een eigenschap die hij van zijn moeder heeft. Ook bij hem is de aanleg voor behendigheid zichtbaar aanwezig en beleeft hij veel plezier aan de lessen hier in. Tijdens de NSV Jongehondendag van 2012 werd dit ventje ook nog eens bekroond tot 'Leukste Sheltie' van zijn klasse, een titel waar we het natuurlijk helemaal mee eens zijn. Sinds een aantal jaren heeft hij ook een Sheltie maatje genaamd Trevor (jr.) die tevens zijn oom is.

Helaas is Sky op 17 juli 2023 overleden.

Cute Buneary Special Princess - "Kai'len"

Kai'len is naar het noorden van ons land verhuisd waar hij nu woont bij een familie die al ervaring hebben met het opvoeden van een Sheltie. Deze kleine dwerg heeft het heerlijk daar en geniet met volle teugen van alle avonturen die hij beleefd! Hij gaat regelmatig mee op lange wandelingen en speelt graag met de poes van de zoon van zijn baasjes. Kortom nog steeds een klein ondeugend jochie.

Helaas hebben wij inmiddels alweer enkele jaren niks meer gehoord van de familie van Kai dus weten wij niet hoe het nu met hem gaat.

Salt City The Dark Knight “Ledger”
Driekleur reu
Geboren op 19 april 2008
CEA genetisch vrij
MDR1 +/+ (vrij)
HD-A (vrij)

Ledger woont bij From Marmorea’s Shelter. Hij is een prachtige, lieve vent met een geweldige uitstraling waar ik echt verliefd op ben geworden en Abby denkt hier gelukkig net zo over. We zijn dus ook erg blij dat hij de vader van dit nest is.

Yin-dee Abby Special Princess “Abby”
Blue merle teef
Geboren op 1 oktober 2007
CEA vrij (vrij van alle oogafwijkingen)
MDR1 +/+ (vrij)

De geboorte

Poeh zeg, wat een week...
Waar moet ik beginnen?
Nou laat ik beginnen bij vorige week vrijdag, want toen begon de stress eigenlijk al. Op dag 56 in de dracht at Abby opeens niet goed meer en ook haar temperatuur begon te dalen. Teken van een naderende bevalling maar dan veels te vroeg. Gelukkig bleek het vals alarm, het waren alleen maar voorweeën maar de schrik zat er wel even goed in.
Alsof dat nog niet genoeg was werd ik ook nog eens die avond ziek. De griep... Ik hoopte dat het niet zou doorzetten maar ik ben toch wel een aantal dagen flink ziek geweest.
Het weekend kwamen we gelukkig goed door maar maandag begon het echte werk. Abby begon steeds meer te hijgen en werd ook onrustiger. Haar temperatuur bleef wel stabiel maar we merkte wel dat het echt begon te naderen...
Dinsdag begon de daling. Aan het begin van de middag schoot Abby opeens omlaag in temperatuur dus we hadden goede hoop dat het snel zou komen. Abby was ook al verder in de zwangerschap als de vorige keer dus veel langer kon het toch ook niet op zich laten wachten. Dachten we... Maar die avond ging de temperatuur weer omhoog, en onder de 37 wou die maar niet gaan.
De volgende dag was het weer raak. Begin van de middag een daling die niet doorzette. Abby’s ademhaling begon ook steeds onregelmatiger te worden en ze had harde buiken.
Op dag 62, een dag voor de uitgerekende datum ging het nog steeds niet veel beter. Het bleef eigenlijk hetzelfde maar we zagen wel dat Abby het steeds moeilijker kreeg. Uiteindelijk zijn we die middag dus ook naar de dierenarts gegaan en is ze grondig onderzocht. Hij concludeerde dat Abby en de pups nog in goede gezondheid verkeerde. Er werd een bloedonderzoek gedaan (om het calcium-level te bepalen) en ook een echo en deze zagen er beiden goed uit. Niks om ons zorgen over te maken dus. Al zei de dierenarts wel dat het niet lang meer kon en moest gaan duren.
Dag 63 brak aan, Abby’s verjaardag (en die van haar vader). Maar nog steeds niks. Die avond daarvoor was Abby wel nog meer gaan hijgen en maakte haar buik nogal vreemde bewegingen maar van weeën konden we nog niet spreken. Ook kreeg Abby in de ochtend verhoging, we vertrouwde het dus niet helemaal. We hebben dus weer afgesproken met de dierenarts maar deze vond het eigenlijk nog te vroeg om in te grijpen. Zij voelde wel dat de vulva van Abby al zachter aan het worden was en voorspelde dat het niet lang meer zou duren. Die middag leek Abby haar 1e wee te hebben, enthousiasme gonsde dus door het huis! Maar helaas, daar bleef het bij. Abby werd wel onrustiger en ook haar buik begon steeds meer te borrelen, maar alweer het zette niet door.
We begonnen ondertussen een beetje ongerust te worden. De dierenarts had namelijk donderdag gezegd dat ze echt niet het hele weekend zou halen (dat zou te lang duren) en een groot nest hoort eigenlijk eerder dan later geboren te worden. Kortom het klopte gewoon niet. Ook zagen we dat Abby achteruit ging, ze begon uitgeput te raken. En dan ook nog het verhaal van een collega fokker in ons achterhoofd (die begin van de week bijna een heel nest heeft verloren zonder duidelijke specifieke aanwijzingen van tevoren)... Het duurde gewoon te lang! En zo komen we bij vandaag uit, dag 64 in de dracht een dag na de uitgerekende datum. Na lang overleg gisteravond en te hebben gesproken met de dierenarts en de bazin van Ledger besloten we toch dat het zo niet langer kon. We wilden dat er een dierenarts naar zou kijken...
De timing kwam helaas vreselijk slecht uit... Onze dierenarts die normaal gesproken 24/7 open is heeft op het moment een artsen tekort en was dus toevallig dit weekend dicht. En de vervangende arts hier in de omgeving was veel minder geavanceerd dus tja daar hadden we toch zo onze twijfels over. Dus we hadden de dierenkliniek in Lemmer stand-by staan, dachten we... Tot we die vanmorgen belde en erachter kwamen dat ze een foutje hadden gemaakt, ze waren inderdaad wel open maar er was alleen een veearts aanwezig en die durfde eigenlijk niet in te grijpen. Weer verder bellen dus. Uiteindelijk konden we gelukkig meteen terecht in de kliniek in Kampen dus daar zijn we ook vanmorgen meteen heen gereden. Rond 11u kwamen we daar aan en al meteen bij binnenkomst zei de dierenarts dat hij wou ingrijpen. Abby was namelijk zo dik en gewoon op, bovendien baarde die ene wee van haar van gisteren ons allemaal toch ook wel een beetje zorgen. Na een onderzoek werd dus besloten een keizersnede uit te voeren. Abby kreeg een infuus waardoor ze tijdelijk algeheel verdoofd werd om geïntubeerd te worden (in verband met gasnarcose). En toen begon het zware werk...
We hadden niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Echt aan de lopende band kwamen de pups er uit en moesten wij zich over hen ontfermen terwijl 2 dierenartsen met Abby bezig waren (en de assistente af en aan liep om aan de balie mensen te ontvangen en ons mee te helpen). De keizersnede zelf ging op zich zeer voorspoedig, Abby doorstond alles prima en was nadat het gas werd stopgezet ook zo weer bij. Ik zei al de afgelopen week keek ze niet zo helder uit haar ogen als na de keizersnede, je merkte gewoon dat er een last van haar schouders viel.
De pups was alleen een ander verhaal. Op zich ging het in eerste instantie met allemaal goed, de een was natuurlijk actiever als de ander maar ze zagen er allemaal gezond en wel uit. Maar na enkele minuten begon een van de pupjes blauw aan te lopen en ging haar ademhaling achteruit. Uiteindelijk zijn we een half uur tot 45 minuten met haar bezig geweest. Wrijven, schudden, buigen, puur zuurstof toedienen, wat druppels geven om de pup bij te laten komen... Maar het mocht allemaal niet baten. Ze ademde wel met hulp maar de spontane ademhaling wou maar niet op gang komen. Nadat Abby al lang klaar was en de dierenarts zich nog een tijdje over de kleine heeft ontfermd is besloten het op te geven en haar te laten gaan. Dit was natuurlijk wel even slikken, maar wel de juiste keus. Er was gewoon iets mis met ‘r, iets waardoor die ademhaling maar niet op gang kwam. En op een gegeven moment moet je dan ophouden, want dat heeft geen zin. Haar hart was in de tussentijd al meerdere keren gestopt met kloppen en op een gegeven moment kwam het gewoon helemaal niet meer op gang. Deze kleine meid was het dus gewoon niet gegund, hoe vreselijk dat ook is...
Met de andere pups ging het gelukkig wel heel goed. Nadat Abby haar laatste shot had gehad, wij de medicijnen met instructies meekregen en de pups helemaal klaar lagen in de meegenomen draagmand waren we klaar om weer op huis aan te gaan. Al met al heeft de hele keizersnede niet lang geduurd. Rond 11u waren we bij de dierenarts en rond 12.30u gingen we alweer op weg naar huis. Abby was al meteen alert, begon meteen toen ze de pups zag hen al te wassen en bleef in de auto ook goed opletten.
Thuis hebben we alle kleintjes gewogen en mams wat te eten gegeven. En nu... Nu liggen ze allemaal heerlijk te drinken bij moeders en is moeders wat aan het bijkomen van alles wat er vandaag is gebeurd. Al moet ik wel zeggen poeh zeg wat is die hond goed eronder. Ze is nog fitter als wij op het moment! Het lijkt wel alsof door die keizersnede ze weer wat energie heeft gekregen en er nu gewoon weer tegenaan kan. Die blik, de manier hoe ze met de pups bezig is... Zo enthousiast, echt een moedertje dus!
De dierenarts hebben we ook nog even gevraagd of Abby ook zonder keizersnede het misschien had gered. Hij zei dat dit moeilijk te voorspellen was maar dat hoe de pups er bij lagen het sowieso niet eerder dan maandag was gebeurt, en dat was dan toch weer 2 dagen extra geweest wat best risicovol is bij zo een groot nest. Bovendien zat dat ene zwakke pupje er bij en was die in de baarmoeder al overleden... Kortom of Abby het zelf had gekund zullen we nooit weten, dat blijft echt gokwerk. Maar ondanks dat dit toch een flinke ingreep was ben ik van mening dat dit wel de juiste beslissing is geweest, zeker als ik Abby met haar pups nu zo zie.
En dan nog even de nestsamenstelling. Want dat wil natuurlijk iedereen ook weten.
Het overleden pupje was een driekleur teefje. Helaas is zij dus niet meer bij ons.
Het nest bestond uit 7 pups, zoals op de echo dus al te zien was. En uiteindelijk hebben we er 6 mee naar huis genomen. Dit zijn 4 reutjes, allen driekleur van kleur. En 2 teefjes, 1 driekleur en 1 zeer bijzonder gekleurde blue merle. De blue merle is er licht, bijna wit van kleur over het geheel. Maar ze kan eigenlijk niet bont zijn, dat is bijna onmogelijk (zeker als je naar de andere pups kijkt). We denken dus dat ze een zeer licht van kleur blue merle zal worden, maar de tijd zal dat moeten leren.
We zijn natuurlijk dolblij met alle pups en goed van hen aan het genieten nu! Uiteraard zijn wij ook wel verdrietig over het verlies van die ene dame, we hadden haar graag mee naar huis genomen. Maar het mocht gewoon niet zo zijn... En we hebben nog 6 kanjers over dus meer dan genoeg om van te genieten!

Week 1

Er is alweer een week voorbij, wat gaat dat toch snel...
Moeder en kinderen maken het goed. De pups zijn rustig en tevreden, zeer rustig en tevreden eigenlijk. Om eerlijk te zijn, wij zeggen nu al de hele week dat deze pups zoveel rustiger zijn als ons vorige nest van 4. Echt ongelofelijk! Ze zijn zo makkelijk, piepen nauwelijks en zeuren nauwelijks. Ze slapen gewoon heerlijk het grootste deel van de dag en als moeders er is drinken ze flink. Helemaal zoals het hoort dus. Alles kwam een beetje moeilijk op gang dat wel. Maar uiteindelijk is in de loop van de week het helemaal goed gekomen.
Na de keizersnede sprong Abby meteen weer die moederrol in, en wat geniet ze er toch van! Alleen eten, dat ging iets minder. Of het nu door de narcose kwam, de medicatie of iets anders. We weten het niet, maar Abby had gewoon nergens trek in. Uiteindelijk at ze wel brood met vlees maar de goede voedingsstoffen die in brokken op compleet voer zitten kreeg ze daarmee natuurlijk niet binnen. Het was even stressen maar vanaf dinsdag ging het de goede kant op. We kregen maagpillen van de dierenarts en het leek wel alsof Abby zich naarmate de dag vorderde beter begon te voelen. Uiteindelijk at ze 's avonds goed dus gaven we haar dan maar zoveel mogelijk brokken en dergelijke. Donderdag kreeg ze haar laatste medicatie en je merkte duidelijk dat ze zich beter voelde, de pillen had ze eigenlijk niet meer nodig. Sindsdien eet ze ook 's ochtends beter. Abby is nooit een echt goede eter geweest dus we hoeven geen wonderen van haar te verwachten op dat gebied, maar het gaat gelukkig dus de goede kant op.
Helaas heeft ze nog steeds iets te weinig melk voor de pupjes. Dit merkten we al begin van de week toen de pupjes begonnen af te vallen, geen goed teken. Zondagavond zijn we dus begonnen met bijvoeden en dat doen we nu 2x daags. En eigenlijk gaat dat prima. De pups snappen het nu al meteen als ze de melk ruiken en speen voelen en ze komen goed aan. Hun gewicht verdubbelen zal helaas niet meer lukken deze week maar het gaat dus zeker de goede kant op! Afgelopen dinsdag heb ik na heel lang twijfelen de stamboomnamen opgestuurd. Deze moeten tegenwoordig binnen 10dgn na de geboorte binnen zijn bij de Raad van Beheer. Ik vond het erg moeilijk om iets orgineels en leuks te bedenken. Zoals sommige van jullie wel weten ben ik zelf wel nogal gek op kinderachtige dingen. Ons vorige nestje had als thema-stamboomnamen Pokemon omdat ik wel erg hou van die leuke, grappige en bijzondere tekenfilm namen. Het was mij dus al meteen duidelijk dat het thema van dit nest weer tekenfilms zou worden. Ik hou persoonlijk niet zo van alle pups namen geven die met dezelfde letter beginnen dus daar doe ik niet aan. Ik heb hier een map liggen vol met namen en uit die namen heb ik een shortlist gemaakt voor onze 6 pupjes. Verschillende tekenfilms kwamen aan bod maar een bleef toch steeds weer naar boven komen... Pokemon! Zoals ik al zei ons eerste nestje had ook namen met dat thema en de reacties hierop waren erg leuk, bovendien zijn het bijzondere namen met een verhaal er achter.
Afgelopen vrijdag kreeg ik bericht van de Raad van Beheer... De namen zijn goedgekeurd en dus definitief!
Nu alleen nog bepalen wie welke naam zou krijgen. Over sommige pupjes waren we het snel eens. Maar anderen... Uiteindelijk na lang discussieren, wikken en wegen hebben we dan gisteravond toch de knoop doorgehakt. Dus graag stel ik bij deze de pupjes aan iedereen voor met hun stamboomnaam:

Curious Eevee Special Princess - Teefje 1

Ons driekleur dametje, omgedoopt tot Eevee. Eevee hebben wij de laatste week leren kennen als een rustige meid maar zeker een met een eigen wil. Ze is qua ontwikkeling al wat verder dan sommige nestgenoten, we denken dus ook dat zij misschien wat ouder is dan hen. Eevee is te herkennen aan haar prachtige volle witte kraag, haar mooie tan tekening in het gezicht en dus haar formaat (aangezien zij samen met haar broer de grootste van het stel is). Eevee's naam komt van de Pokemon Eevee. Eevee is een Pokemon wiens uiterlijk gebasseerd is op een kat, hond en vosje. Ze heeft een mooie volle kraag (een van de overeenkomsten dus) en een flinke staart met een lichter gekleurd puntje (weer een overeenkomst). Eevee past zich gemakkelijk aan en is een baby-Pokemon. Gezien deze overeenkomsten vonden wij deze naam erg goed passen bij deze meid! Nou en curious (nieuwsgierig)... Dat spreekt voor zich lijkt mij, hihi! Eevee wordt uitgesproken als 'Iee - vie'.

Ambitious Phione Special Princess - Teefje 2

Ons 'witte wondertje', nu Phione. Over Phione wordt flink gesproken hebben we gehoord. Iedereen vraagt zich af 'hoe zit dat nou met die kleur?!'. Ons eerlijke antwoord is... Dat wij het eigenlijk ook niet weten! Phione kwam geel/wit ter wereld, eenmaal opgedroogd en schoongemaakt bleek haar gehele vacht wit te zijn. Geen blauw vlekje was te vinden! En de enkele vlekken op haar rug en ogen waren ook niet zwart, maar meer donkergrijs. De afgelopen week heb ik verschillende mensen contact gehad over haar. De een zegt ze is bont, de ander zegt de kleur komt nog wel... Nu bont zou het meest waarschijnlijke zijn, alleen Ledger heeft de wit-factor niet dus dit is daardoor eigenlijk onmogelijk! Bovendien alles wat niet grijs/zwart is is wit aan haar, er is echt geen blauw op haar vacht te ontdekken. Double-merle, zo oogt ze eigenlijk. Maar goed ik neem aan dat iedereen het er wel over eens is dat Ledger dus toch geen blue-merle is, dus dat is ook onmogelijk. Maar goed wat dan? Wij weten het echt niet, we tasten op het moment dus ook volledig in het duister met haar op het gebied van kleur. Het enige wat we wel weten is dat ze een verschijning is, een zeer bijzondere en ook een hele mooie verschijning. Of ze blue-merle is weten we ook nog niet 100% zeker. Op een van haar wang is namelijk tan te zien maar op haar andere wang is dit nauwelijks aanwezig, en onder haar kontje is helemaal geen tan te vinden. Dus is ze dan toch een bi-blue? Kan eigenlijk ook niet met die tan op haar wang. Ook dat is dus nog een groot vraagteken.
Maar een ding weten we wel zeker. Het is een hele leuke meid! Phione is net als haar zus erg rustig, ze is snel tevreden en ligt graag tegen haar broers en zus aan. Phione is ook een klimmer zoals sommige al hadden ontdekt op de webcam. Regelmatig probeert ze moeders te 'beklimmen', een klein druktemakertje dus misschien?! De Pokemon Phione is een water-Pokemon die in de zee leeft. Ze wordt gezien als legendarisch nou en met de uitstraling van onze kleine witte meid vonden wij dit toch wel zeer passend. Er wordt ook gezegd dat het zien van een Phione geluk brengt. Nou als dat toch zo zou zijn... Gezien Phione's klimkunsten en bijzondere uitstraling vonden wij haar toch ook wel aardig ambitieus (ambitious) dus vandaar dat haar naam Ambitious Phione is. Phione wordt uitgesproken als 'Fie - oh - nie'.

Lightning Raichu Special Princess - Reutje 1

Onze stoere Raichu... Hij was de eerste van het nest die een naam kreeg toegewezen. Ik had mijn namenlijst voor me liggen, keek naar hem en ik wist het meteen. Hij is gewoon Raichu! Raichu is de grootste uit het nest (hoewel die toch nog steeds kleiner is als alle pups uit ons vorige nest hoor) en heeft hierdoor sowieso al een bepaalde uitstraling natuurlijk. Daarnaast is z'n koppie... Tja ik weet gewoo. niet hoe ik het anders moet omschrijven dan stoer!
Raichu weet ook precies wat die wil. Hij heeft echt nu al een flink eigen willetje en krijgt die z'n zin niet dan gaat die gillen. Nu zoals ik al zei het is een erg rustig nest, dus veel gillen doet die ook niet. Maar hij kan het wel, hihi. Raichu's tan is het minst duidelijk van alle pupjes waardoor die wat donkerder oogt. Maar ik denk dat dit met de weken nog wel zal veranderen. Raichu is dus daaraan en natuurlijk aan zijn formaat te herkennen in het nest. De Pokemon Raichu is de volwassen vorm van Pikachu (ik denk dat iedereen die wel kent, toch?). Hij heeft een staart in de vorm van bliksem en oogt een beetje mollig door z'n bolle buikie (net als onze Raichu hier). Raichu heeft een stoere uitstraling en zijn naam in Pokemon is afgeleid van het Japanse woord 'Rai' wat in die taal 'onweer' betekend en het geluid dat een muis maakt 'chuu'. De naam komt ook af van Raiju een bliksem-wezen uit de Japanse mythologie. Met dit verhaal neem ik aan dat de lightning dus wel voor zich spreekt. Raichu wordt uitgesproken als 'Raai-tjoe'.

Playful Phanpy Special Princess - Reutje 2

Onze Phanpy, speelse Phanpy... Hij is een beetje de underdog van het stel. Je zit of hoort 'm nauwelijks, hij is erg snel tevreden. Maar als het etenstijd is... Nou dan is die aanwezig hoor, hihi!
Phanpy's karakter is mij nog niet helemaal duidelijk. Zoals ik al zei hij is erg rustig, alleen tijdens het voeden komt die los. Hij is in ieder geval wel erg lief, en echte knuffel! Phanpy is een olifant Pokemon. Nu is dit dus niet iets waar meteen aan gedacht wordt bij onze Phanpy want hij is zeker niet de grootste van het stel. Maar qua uiterlijk valt al meteen een grote overeenkomst op... Zijn witte streep... Phanpy heeft vanuit zijn kraag een witte streep die helemaal doorloopt naar zijn snuit, net een slurf dus! Daarnaast is de Pokemon Phanpy lekker speels en stoot hij tegen mensen aan die hij lief vindt. Nou dit vond ik persoonlijk ook wel erg goed bij ons mannetje passen die in de mand/werpkist erg rustig is maar helemaal loskomt als die eten ruikt (en vervolgens heerlijk in slaap valt in onze handen als die klaar is met drinken). Phanpy wordt uitgesproken als 'Fan - pie'.

Prince Manaphy Special Princess - Reutje 3

Ons prinsje Manaphy. Ons kleine prinsje want samen met zijn broertje is hij de kleinste van het stel. Manaphy is erg lief maar komt niet altijd even slim over, hihi. Hij is namelijk meestal degene die het langst moet zoeken naar een tepel bij moeders en ook niet altijd het doorheeft als moeders de mand/werpkist verlaat en/of weer instapt. Ach ja met hun ogen en oren nog dicht vind ik het sowieso een wonder dat de andere pups er wel meestal zo snel bij zijn. Manaphy is deze week erg gegroeid, samen met zijn witte zus heeft hij de meeste verandering doorgemaakt van alle pups uit het nest. Hij heeft een bijzondere uitstraling wat hem in onze ogen toch echt wel een beetje prinselijk maakt. De Pokemon Manaphy wordt ook wel 'prins van de zee' genoemd. Nu heeft onze Manaphy een soort ruitvormige zwarte vlek op z'n hoofd (hier is hij ook aan te herkennen), net een kroontje merkte mijn moeder op. Dus prins Manaphy. Hij wordt, net zoals Phione, ook legendarisch genoemd en is ook een water-Pokemon. Manaphy is echter wel iets kleiner en lichter in vergelijking met Phione, iets wat tevens bij onze Manaphy en Phione het geval is. Hij is een speelse Pokemon en zijn naam is gebasseerd op 'manatee' (zeekoe) en moest waarschijnlijk een combinatie van dat woord met 'fairy' zijn. Manaphy wordt uitgesproken als 'Man - ah - fie'

Cute Buneary Special Princess - Reutje 4

Cute little Buneary, ook wel bekend als dwergje bij ons. Hij was de kleinste bij de geboorte en dat is hij nu nog steeds. Buneary vinden wij zo schattig, ik weet niet wat het is. Ik denk misschien zijn volwassen uitstraling ondanks zijn kleine formaat, maar hij heeft echt alle harten hier al gestolen! Buneary is een kleine brutale vent, hij doet me nu al erg denken aan Piplup (Dylano) uit ons 1e nest. Ook vind ik hem wel iets weg hebben van zijn vader, hij heeft dan wel wit in zijn gezicht (en zijn vader niet) maar toch... Diezelfde uitstraling, diezelfde attitude krijg ik van hem, hihi. Buneary is een konijn-Pokemon met flinke oren. Nu heeft onze kleine vent dit (nog) niet gelukkig maar goed wat niet is kan nog komen. Hahaha! Als hij het koud heeft rolt hij zijn oren op en gaat die slapen. Nu ligt onze Buneary ook graag opgerold te slapen dus dat is alweer een leuke overeenkomst. Maar waarom wij onze Buneary vooral een Buneary vinden... Omdat hij gewoon zo vreselijk schattig is, en dat is Buneary ook. Vandaar dus ook 'Cute Buneary', want dat is die zeker. Buneary wordt uitgesproken als 'Bunn - eer - ie'

Week 2

Alweer een week voorbij, wat gaat dat toch snel...
De pups zijn nu alweer 2 weken oud en zijn begonnen aan de 2e fase van hun leven. Waren het vorige week nog echt baby’s, nu beginnen ze langzaamaan te leren lopen en gaan de ogen en oren open. De webcam is dus ook sinds vrijdag verplaats om een wat beter beeld van de ren te geven zodat alle ‘ontsnappelingen’ ook gezien kunnen worden, hahaha. Vanaf eind deze week zullen ze waarschijnlijk ook echt gaan spelen met elkaar en zal het lopen hen ook steeds beter af gaan. Kortom de drukte gaat nu echt beginnen! Abby is gelukkig wel alweer langzaamaan de oude te worden en speelt ook steeds vaker weer tussendoor af en toe met Ashley. Maar het was me wel een week hoor. Maandag begon het met een kapotte CV. Iets wat je absoluut niet moet hebben met een stel pups waarvoor de kachel aan moet staan! Bovendien is het een gloednieuwe CV, net een jaar oud dus ik denk dat iedereen zich wel kan voorstellen hoe wij aan het balen waren. ’s Ochtends gemaakt, ’s middags alweer kapot maar gelukkig doet die het sindsdien wel weer goed. Maar goed dat was dus al niet echt een lekker begin van de week. Die nacht hebben we namelijk vanwege de CV (en de herrie die die maakte) geen oog dicht gedaan dus een dag na het weekend waren wij alweer kapot!
Maar goed, verder kwamen de pups goed aan, dus we besloten zondag over te gaan op nog maar 1x daags voeden. Maar helaas de gewichtstoename liep toen wel weer erg terug dus we hebben besloten het gewoon toch bij 2x daags te houden. Abby heeft blijkbaar ondanks haar terug gekomen eetlust toch niet genoeg melk voor zo een groot nest dus we zullen haar gewoon moeten blijven helpen waar kan. Dinsdag haalde uiteindelijk alle pups de mijlpaal die eigenlijk voor zaterdag gepland stond, hun geboortegewicht verdubbelen maar hoewel dit dus ietsje later was maken wij ons hier helemaal geen zorgen over hoor. Ze doen het prima!
Gistermiddag stond ook nog een bezoekje aan de dierenarts gepland voor Abby want haar hechtingen mochten er uit! Alles zag er op zich goed uit (op enkele hechtingen na maar niks ernstigs hoor gelukkig, ze heeft ook geen medicatie mee gekregen of zo) en ze vonden dat Abby zo vreselijk lief was (enkele hechtingen zaten namelijk op erg pijnlijke plekken dus die arme meid is best wel gemarteld daar en ze heeft geen kik gegeven, ze bleef even lief en vriendelijk als altijd)... Abby zelf vond het ondertussen wel een beetje eng bij de dierenarts (tja wat wil je ook na alles wat zij de afgelopen weken heeft meegemaakt) maar heeft zich heel goed groot gehouden hoor, die knappe meid!
Vandaag zijn alle honden hier in huis ontwormd, weer een nieuwe belevenis dus voor de pupjes. En geen leuke zo te zien aan alle koppies, want wat vonden zij die pasta vies zeg! Maar ja het hoort er nu eenmaal bij...

Curious Eevee Special Princess

Eevee had deze week het drukte weekje van alle pups. Zij heeft de meeste nieuwe indrukken op gedaan en heeft ook al een flinke eigen wil gekregen. Afgelopen donderdag, op dag 12 gingen namelijk haar oogjes open. En dit ging gepaard met flink wat gegil, hahaha. Waarschijnlijk alle nieuwe indrukken hè. Of ze nu ook al kan horen zijn we nog niet helemaal uit, soms denken we van wel en soms ook weer van niet. Eevee is in ieder geval het meest ontwikkeld van alle pups en dit weet ze zelf ook zeer zeker. Sinds donderdag heeft ze namelijk ook besloten dat zij niet meer in de mand wil liggen, nee de vloer naast de mand ligt veel lekkerder. Tot grote ergernis van moeders want die moet nu continu op haar letten maar ook de andere kleintjes in de gaten houden natuurlijk. Lopen gaat Eevee ook al steeds beter af en ze is goede maatjes aan het worden met 'tante' Ash.

Ambitious Phione Special Princess

Phione ons witte wondertje... Mevrouw is deze week nog witter geworden, echt ongelofelijk! Ach ja we hebben nu gewoon maar de conclusie getrokken dat haar kleur niet te omschrijven valt. Zo op het oog heeft ze het meest weg van een double-merle maar aangezien ze dit onmogelijk kan zijn blijft ze voor ons gewoon maar ons witte wondertje. Hoe ze zich verder zal ontwikkelen, hoe ze zal uitgroeien, het zal voor ons allemaal een groot raadsel worden. Maar dat ze prachtig om te zien is en nog steeds een bijzondere verschijning is dat blijft een feit! Phione is sinds eind van de week ook wat actiever aan het worden al zijn haar oogjes helaas nog niet open. Toch ontsnapt ook zij steeds vaker uit de mand en merk je gewoon aan 'r dat ze wat meer wil gaan ondernemen. Ze kan soms wel een beetje een dramaqueen zijn hebben we ook wel gemerkt deze week, we zijn dus zeer benieuwd hoe dat zich verder zal gaan ontwikkelen.

Lightning Raichu Special Princess

Raichu, onze grote stoere vent want dat is die nog steeds! Raichu is nog steeds de grootste van de groep maar ook al oogt hij groot, hij verschilt maar ongeveer 50 gram met Piplup de allerkleinste pup uit ons 1e nest (dit betekend dat hij dus 100 gram minder weegt als de op een na kleinste pup uit dat nest). Kortom hij is ook gewoon een uk, alleen in dit nest niet. Raichu heeft deze week flink van zich laten horen. Nu moet ik nog steeds zeggen dat ik dit nest ongelofelijk rustig vind hoor, echt niet normaal. Maar Raichu brengt wel wat leven in de brouwerij. Als iets niet gaat zoals die wilt dan laat die het weten ook, en als die drinken wil nou dan hoor je dat ook wel hoor! Oftewel hij kan soms een beetje zeuren, hihi. Maar goed dat maakt hem ook wel weer schattig hoor, want het is zo een lekkere knuffelbeer. Raichu is samen met Eevee degene die het meest ver oogt van het nest hoewel zijn ogen nog niet open zijn. Ook hij gaat sinds aan paar dagen regelmatig op de wandel en hij was de eerste uit het nest die het staan op 4 poten een beetje onder de knie had.

Playful Phanpy Special Princess

Phanpy, de rustige van het stel. Hoewel hij soms met bijvoeden wel moeilijk kan zijn hoor, hihi... Nee maar Phanpy komt over als een hele rustige vent die gewoon erg relaxed is. Hij vindt het heerlijk om naast z'n broers en zussen te liggen maar alleen vermaakt die zich ook wel zo te zien. Hij groeit lekker, dit weekend een beetje te lekker hahaha wat ook wel te merken was aan zijn gewicht (hij was in een dag zo veel aangekomen dat hij de volgende dag geen enkele gewichtstoename had). Maar hij doet het dus prima! Phanpy's ogen en oren zijn helaas ook nog niet open dus we zijn zeer benieuwd wanneer hij de wereld eindelijk eens goed zal gaan ontdekken

Prince Manaphy Special Princess

Manaphy, ons jochie die van een kleine vent opeens is uitgegroeid tot een erg flinke vent! Want ging hij eerst wat betreft groei nog redelijk gelijk op met Buneary, nu is hij duidelijk naar boven geschoten en is Buneary echt veruit de kleinste van het stel. Manaphy begint wat losser te komen deze week. Hij probeert wat meer dingen te ondernemen en laat ook wat meer van zich horen. Bijvoorbeeld van de week nog toen hij overduidelijk zijn mammie even bij zich wou hebben, nou toen liet die van zich horen hoor! Maar goed dat mag ook, daarvoor ben je immers een pupje hihi. Ook Manaphy's ogen en oren zijn nog niet open en op dit moment zie ik hem ook geen haast maken, hij vindt het allemaal wel prima zo volgens mij. Het wordt dus nog echt afwachten dat deze meneer ons allemaal zal gaan brengen.

Cute Buneary Special Princess

En dan nog onze Buneary, nog steeds de dwerg van het stel! Hij verschilt bijna 150 gram met zijn grote broer Raichu en met zijn een na kleinste broer verschilt hij ook al rond de 40 gram. Een echt ukkie dus! Maar dat merk je verder niet aan hem hoor! Nee meneertje heeft al een flinke eigen wil. Maar je ziet het ook aan hem hoor, hij is dan wel klein maar toch ook alweer erg volwassen. Hij heeft gewoon zo'n koppie van 'hier ben ik' en zo gedraagt hij zich ook. Buneary ligt wel meestal onderop de stapel als de pups weer eens warmte bij elkaar zoeken, dat spreek zijn uitstraling dus weer een beetje tegen. Hihi! Buneary is zo op het eerste oog een erg sociaal hondje, hij vind niets lekkerder dan naast zijn broers of zussen te liggen. Op pad is hij nog niet echt geweest al hangt zijn hoofdje wel al regelmatig over de rand van de mand hoor, dus binnenkort zal het wel zover zijn. Ook zijn oogjes en oren zijn nog niet open maar ik verwacht niet dat dit nog lang zal gaan duren.

Week 3

Alweer een week om, alweer een week om vol nieuwe belevenissen en ervaringen voor de pups. Afgelopen zaterdag net na het schrijven van het puppydagboek begonnen langzaamaan alle oogjes en oren open te gaan en in de loop van de week ging het lopen en zitten de kleintjes ook steeds beter af. Eindelijk zijn het niet meer van die foetussen maar echte hondjes aan het worden, hihi! Nou en dat hebben we gemerkt hoor...
De karakters beginnen nu echt steeds duidelijker te worden, wat ook wel leuk is want zo bouw je ook beter een band met alle hondjes op. Spelen doen ze allemaal steeds vaker binnen en buiten de ren (en ook zelfs binnen in de mand en werpkist) en het blaffen en grommen beginnen ze nu ook langzaamaan allemaal te leren.
Vooral gisteren was een drukke dag voor ons allemaal. De eerste ‘echte’ visite kwam namelijk langs, een vriendin van mij uit Rotterdam die even kwam puppyknuffelen maar er ook nog om een andere reden was. Namelijk leuke foto’s maken van de kleintjes! Met haar hulp zijn dus ook de dagboekfoto’s van deze week tot stand gekomen en nog veel meer... Maandag is namelijk ook de deadline voor mijn advertentie in de aankomende Sheltie Shelter, en ik wou uiteraard wel iets doen met een kerstthema. Dus we hebben ook meteen een stel hele leuke kerstfoto’s van de pups gemaakt gisteren, en oh wat zijn ze toch schattig geworden!
Vandaag was overigens ook wel een erg spannende dag voor de kleintjes. Zij kregen namelijk vandaag hun eerste maaltijd! Een (soep)bolletje Rodi stond op het menu deze middag. We waren zeer benieuwd hoe alle pups er op zouden reageren. Maar het ging eigenlijk wonderbaarlijk makkelijk! Alle pups aten zo hun Rodi op nadat de doorkregen wat het was, heerlijk vonden ze het zo te zien. Kortom weer een nieuwe ervaring erbij voor onze ukkies.

Curious Eevee Special Princess

Eevee, nou haar karakter is wel duidelijk zichtbaar geworden zeg deze week. Poeh wat een pittige meid is dat! Ze heeft een flink sterke eigen wil en oh wee als ze niet haar zin krijgt.
Met Ashley heeft zij een hele leuke band. Die 2 zijn goed aan mekaar gewaagd en Ash vindt het dus ook heerlijk om met Eevee te spelen. Elkaar uitdagen en aanstaren zijn hun favoriete spelletjes, hihi.
Eevee heeft deze week besloten dat zij vindt dat zij minder bij de groep hoort. Geef haar maar lekker het kussen voor de mand voor haar alleen, en laat haar maar lekker in de uppie spelen met Ashley en Abby. Dan vindt ze het allemaal wel best. Maar ja zo werkt het niet altijd hè. Nou en dan zet mevrouw het toch op een gillen!
Eevee heeft ook flink wat uithoudingsvermogen. Ze houdt het veel langer vol als haar nestgenoten als het om spelen gaat. Vallen die na enkele minuten alweer in slaap, Eevee houdt het zo een kwartier of langer vol hoor.
Maar ze is ook wel een knuffel hoor. Want ze ligt ook graag gewoon bij je of op je voeten te slapen, en zoenen kan ze ook als de beste! Ze is alleen een beetje arrogant, hahaha.

Ambitious Phione Special Princess

Phione ons witte dametje. Zij is duidelijk wat rustiger in vergelijking met haar zus maar zij kan er ook wel wat van hoor. Het spelen heeft zij ook deze week helemaal ontdekt en lopen gaat haar ook steeds beter af.
Phione is alleen wel soms ook een loner. Ligt vaak apart en gaat haar eigen gang. Al kan ze ook niet zonder haar broers en zus hoor. Want als ze wil spelen...
Phione is wel een makkelijke dame. Ze heeft wel een eigen wil, maar is niet zo fel. Ze maakt er zelf wel wat van is haar motto volgens mij en zo gedraagt ze zich ook helemaal.
Ik heb begrepen dat zij bij vele de favoriet is van het nest, nou laat het haar maar niet horen want we willen niet dat die favorietenrol haar nog verwender gaat maken hahaha! Ze is nu al zo een fotomodel namelijk. Tijdens onze fotoshoot van gisteren vond ze alles immers geweldig, de camera was haar beste vriend. Maar goed met haar uiterlijk verwacht ik dat zij wel regelmatig voor de camera zal moeten verschijnen, dus het is denk ik maar goed ook dat ze zo verliefd is op de lens.

Lightning Raichu Special Princess

Onze teddybeer Raichu, ja zo wordt hij tegenwoordig genoemd. Een grote vent met een klein hartje, hihi! Raichu komt toch oh zo stoer over met z'n gezichtsuitdrukkingen en formaat. Maar als je 'm even meemaakt... Nou dan merkt iedereen gauw genoeg dat het eigenlijk gewoon een klein jochie is die het liefst in je armen ligt te knuffelen en je helemaal aflebbert. En tegen hem praten vindt die ook geweldig, alles zolang die maar aandacht krijgt.
Probleem is dus alleen wel als die geen aandacht krijgt. Want wil die even een knuffel of een aai en krijgt die die niet snel genoeg, nou dan gaat Raichu zeuren. Eerst kreunen en piepen, tot het 'echt' blaffen wordt (op zijn manier) als die helemaal zijn zin niet krijgt. Ja meneer weet wat die wil hoor.
De knuffels hier in huis heeft meneer ook al helemaal ontdekt hoor. Daar kun je heerlijk op sabbelen en aan trekken. Geweldig vindt die dat dus!
Raichu onze teddybeer en zoenmachine dus.

Playful Phanpy Special Princess

Phanpy, de rustige van het stel. Hoewel hij soms met bijvoeden wel moeilijk kan zijn hoor, hihi... Nee maar Phanpy komt over als een hele rustige vent die gewoon erg relaxed is. Hij vindt het heerlijk om naast z'n broers en zussen te liggen maar alleen vermaakt die zich ook wel zo te zien. Hij groeit lekker, dit weekend een beetje te lekker hahaha wat ook wel te merken was aan zijn gewicht (hij was in een dag zo veel aangekomen dat hij de volgende dag geen enkele gewichtstoename had). Maar hij doet het dus prima! Phanpy's ogen en oren zijn helaas ook nog niet open dus we zijn zeer benieuwd wanneer hij de wereld eindelijk eens goed zal gaan ontdekken.

Prince Manaphy Special Princess

Ons prinsje Manaphy. Zijn 'kroontje' begint een beetje te verdwijnen helaas, ach ja hoort erbij hè al die vachtveranderingen.
Manaphy is toch ook best wel een jongen met een eigen mening. Hij is wel makkelijk hoor, vindt het meeste best. Maar als die wilt spelen dan wilt die spelen, nou en uitdagen kan die als de beste hoor. Dat gaat dus ook regelmatig gepaard met heel wat blaf en pootje slaan werk, hihi.
Manaphy is alleen wel samen met zijn kleine broer vaak wat eerder moe dan de rest. Dus midden in het speelveld gaat hij er dan maar gewoon bij liggen, geweldig om te zien echt! Dit was ook wel te merken tijdens de fotoshoot trouwens. Op het eind kon meneer echt niet meer, lagen zijn broer nog geweldig te poseren... Hij lag in een hoek heerlijk te slapen, hij had wel genoeg gedaan die dag vond die zelf.
Ja het is gewoon nog echt een uk, maar dat mag ook natuurlijk nog op deze leeftijd. Manaphy is ook net zoals de rest erg sociaal en ligt het liefst heerlijk dicht tegen de anderen aan. Met zijn moeder en 'tante' Ash spelen begint hij de laatste week ook steeds meer te ontdekken. Dus we zijn zeer benieuwd hoe dat er over een aantal weken aan toe zal gaan.

Cute Buneary Special Princess

En dan nog onze kleine Buneary. Nog steeds de baby en de dwerg van het stel, nog steeds veruit de kleinste en ook om eerlijk te zijn toch wel de schattigste. Want dat koppie, och...
Buneary is in zijn hele doen en laten echt de baby van het stel. Hij stort als eerste in tijdens het spelen (meestal), loopt echt veruit het slechts van iedereen en is pas sinds gisteren eigenlijk begonnen met het ontdekken van de wereld buiten de ren. Ach ja je hebt altijd nabloeiers hè.
Maar dat hij ook wel van wanten weet hebben we ook wel gemerkt hoor deze week. Want met spelen kan die flink van zich afbijten. Alleen helaas, onderdanig als die is hij beland hoe dan ook op het eind altijd toch wel weer op de een of andere manier onderop. Hahaha, die arme kleine vent!
Vandaag heeft Buneary in z'n eentje even een tour gemaakt door de halve woonkamer. En interessant dat die dat vond zeg! De hele wereld is voor die kleine volgens mij een groot feest als ik 'm zo zie, heerlijk vrij is die en hij bekijkt alles met van die kleine pretoogjes.
Of Buneary nog wat assertiever zal worden zullen we de komende weken gaan merken. Maar ach zo een kleine lieve schat, kan het me eigenlijk niet voorstellen om eerlijk te zijn.

Week 4

En we zijn alweer halverwege, week 4 is vandaag van start gegaan!
En het was me het weekje wel hoor, poeh zeg. Mijn moeder had vakantie (herfstvakantie) dus ik had deze week extra hulp. Heerlijk, kon ik dus even mijn rug wat rust geven en nog belangrijker... Uitslapen! Maar echt als vakantie voelde het toch niet.
Afgelopen zondag zijn we begonnen met de kennismakingsgesprekken met de potentiële pupkopers dus dat was natuurlijk ook wel spannend. Zondag stonden meteen twee bezoekjes op de planning dus het was een druk weekend. Maandag kwam er ook nog een familie langs en een gezin dat zondag hier ook was wou graag gisteren ook nog even puppyknuffelen dus gisteravond was het hier ook een gezellige boel. Zaterdagmiddag en zondagochtend staan de laatste twee gesprekken gepland en dan hoop ik dus dat alle pups een nieuw huis hebben gevonden. Spannend!
Maar dat was niet alles wat de pups deze week hebben beleefd. Nee sinds donderdagavond hebben zij ook een nieuw interieur. Het viel ons op dat de pups steeds minder in hun grote mand lagen en tijdens het spelen buiten de ren vonden ze alle pluche manden hier helemaal geweldig. Dus hun ren is nu wat meer een speelren geworden vol met speeltjes en lekkere mandjes om in te liggen.
En donderdag en vrijdagmiddag zijn alle pupjes even naar buiten geweest (in de achtertuin bedoel ik hiermee uiteraard)! Donderdag hebben wij dit in groepen van drie gedaan onder de overkapping zodat ze nog goed beschut zaten en alles voorzichtig konden ontdekken. En vrijdag zijn ze met z’n allen in het midden van de tuin de tuin gaan ontdekken. Om eerlijk te zijn vonden ze het doodeng maar goed dat kun je ze ook niet echt kwalijk nemen natuurlijk, opeens wind voelen en kou dat is ook spannend. Maar het zal dus nog een flinke klus worden de achtertuin leuk te maken, bij ons vorige nest was dit zo gebeurt maar goed toen was het hartje zomer en 35 graden. Dit is wel even andere koek natuurlijk. Maar weer een leuke nieuwe uitdaging dus voor ons die we met beiden handen zullen aanpakken!

Curious Eevee Special Princess

Eevee had deze week een druk weekje. Deze dame houdt duidelijk van aandacht dus vond alle visite geweldig. Ook heeft zij deze week ontdekt hoe ze uit de ren kan ontsnappen dus regelmatig staat ze nu opeens naast me in de huiskamer als zij besluit dat het tijd is voor haar om even buiten de ren te spelen.
Eevee is wel wat minder fel geworden de laatste week. Vorige week had ze nog een flinke eigen wil en begrijp me niet verkeerd deze heeft ze nog steeds. Maar ze begrijpt nu wel steeds meer dat een charme offensief beter werkt als flink doordrammen. Hahaha!
Zoentjes geven kan ze ook als de beste en tenen opeten ook. Dat laatste doet ze dus ook maar al te graag als je even niets vermoedend in de kamer zit en niet op 'r let.
Ze is ondeugend maar begint wel al steeds beter te luisteren. Moeders heeft haar poten vol aan 'r want ze vliegt van hot naar her maar met z'n allen lukt het wel haar wat dingen bij te leren hoor.
De tuin vond Eevee heel erg spannend. Ook toch nog best wel eng maar ze durfde op het eind wel al wat stappen te zetten. Want tja ze heet immers niet voor niets 'curious'.

Ambitious Phione Special Princess

Phione is toch ook wel echt een ondeugende meid hoor. Net zoals de vorige keer eigenlijk, de meiden zijn het meeste werk hahaha!
Phione's grote voorbeeld is grote zus Eevee dus tja wat die kan kan zij ook. Ze liggen dus ook graag samen en gaan het liefst samen op pad.
De tuin vond Phione wel heel erg eng, vooral de 2e keer. Al die wind moest ze niks van hebben. Ze was flink onder de indruk van alles dus dat zal nog een flinke klus worden om haar te laten wennen aan de achtertuin.
Knuffelen is Phione helemaal gek op. Zoenen, tegen je aan liggen... Wat dan ook, ze vindt het geweldig! Ze krijgt graag aandacht en staat dus ook steeds vaker in de ren te piepen hier om.
Ook Phione is al enkele keren uit de ren ontsnapt al is zij hier minder goed in als haar zus. Maar het zal niet lang meer duren voordat zij het ontsnappen ook helemaal door heeft hoor vrees ik.

Lightning Raichu Special Princess

De teddybeer en held op sokken. Of eigenlijk gewoon de sul van het stel, hihi! Als het om buiten lopen gaat dan is hij hier in huis nog zo dapper. Maar buiten zie je daar niks van terug hoor! Agosh wat is die kleine vent toch bang buiten. Languit op de grond liggen is het enige wat die doet eigenlijk, ja en piepen. Ik had dat van hem totaal niet verwacht maar zo zie je maar weer hè, wat kun je je soms vergissen in een hond. Hahaha! Maar het gaat ons wel lukken hoor. Raichu zal het buiten lopen wel leren, het zal waarschijnlijk bij hem wel alleen iets langer duren als bij de anderen.
Raichu heeft deze week de knuffels/speeltjes helemaal ontdekt. Hij sleept ze door het hele huis en ligt er regelmatig mee te rollebollen.
Raichu kan nog steeds wel erg zeuren, heel erg zeuren. Waarom? Geen flauw idee! Soms wil die gewoon een knuffel, of je lekker even aflebberen. Maar soms is het ook gewoon niet duidelijk wat die wil. Zeurt die denk ik gewoon om het zeuren.
Maar ach die kleine teddybeer kun je weinig kwalijk nemen. Want een blik in die mooie donkere ogen van hem en je bent verkocht.

Playful Phanpy Special Princess

Phanpy is flink aan het spelen geslagen deze week. Zo druk als z'n zussen kun je 'm zeker nog niet noemen maar hij heeft de smaak wel te pakken. Hij kan zichzelf prima vermaken maar vindt het ook heerlijk om met de rest te spelen, een makkelijke jongen dus.
Buiten was voor Phanpy ook een heel avontuur. Ook hij vond het heel spannend maar was gelukkig niet zo onder de indruk van alles als z'n grote broer.
Nog steeds kijkt Phanpy erg op naar Eevee en loopt hij graag achter haar aan. Tja zij is ook zo dapper en eigenwijs, dat is natuurlijk leuk om van af te kijken. Al durft hij nog niet alles hoor. Maar ontsnappen gaat hem ook steeds beter af. Tot nu toe is het hem nog maar 1 keer gelukt maar ik heb zo het gevoel dat hij hier gauw een 2e keer van gaat maken.

Prince Manaphy Special Princess

Manaphy, ons een beetje ondergewaardeerd ventje wat opeens sinds eind van de week heel wat mensen aan zich heeft hangen. Hihi!
Manaphy lijkt qua karakter echt waanzinnig veel op Phanpy. Alleen is Manaphy wat meer van het knuffelen. Phanpy houdt hier ook wel heel erg van hoor maar Manaphy is gewoon meer het schoothondje van de twee. Hij speelt dolgraag (vooral met z'n Knorretje knuffel) maar vindt het ook heerlijk om op schoot te liggen en daar dan in slaap te vallen. Hij is dus iets rustiger als Phanpy als verschilt het niet veel hoor.
Manaphy reageerde buiten dus ook eigenlijk hetzelfde als Phanpy, spannend maar hij durfde op een gegeven moment ook wel te gaan zitten en zijn omgeving te bekijken. De sul in hem is dus langzaamaan steeds meer aan het verdwijnen en hij begint steeds meer zelf initiatief te tonen.

Cute Buneary Special Princess

En dan hebben we nog onze schattige Buneary, Buneary die alle harten doet smelten. Iedereen is verliefd op hem, (bijna) iedereen wil hem hebben!
Buneary ligt met spelen nog steeds meestal onderop. Maar hij begint het te leren hoor. Hij doet nu even druk mee en heeft nu door dat als de rest slapen of moe worden hij nog wel een kleine kans maakt dus daar maakt die nu de laatste tijd steeds meer gebruik van!
Buneary loopt gewoon een paar dagen achter in vergelijking met de rest. Bij hem waren als laatste tandjes te zien, hij loopt nog steeds niet zo goed als de anderen en deed er ook wat langer over om uit z'n schulp te kruipen. Maar hij komt er wel hoor...
Buiten was Buneary echt de verassing van het stel! Hadden wij nog verwacht dat hij het doodeng zou vinden, niets was minder waar... Na een minuut of 2 had Buneary al door dat buiten spelen eigenlijk helemaal niet zo eng is en liep hij met z'n staart in de lucht de omgeving te verkennen. Echt rennen door de tuin of zo doet die nog niet hoor, dat gaat hem iets te ver. Maar dat de tuin leuk is heeft hij zeker wel al door.

Week 5

En we zijn alweer in week 5 aangekomen. Wat gaat dat toch snel zeg, iets te snel moet ik nu wel zeggen hoor... De pups hebben weer een druk weekje achter de rug met heel wat nieuwe dingen.
Allereerst de pupbezoekjes. Vorige week zijn alle potentiële puppykopers hier geweest voor een kennismaking met ons en de honden. Alle gesprekken zijn erg goed verlopen en alle kennismakingen waren erg gezellig. Ik denk echt dat al deze families de pups een geweldig nieuw thuis zullen geven! Na alle gesprekken heb ik dus ook contact met iedereen opgenomen en alle pups zijn dus inmiddels vergeven. Over 3wkn vertrekt de eerste alweer maar goed daar denken we nog niet te veel aan.
Het buitenspelen is iets waar we deze week mee aan de slag zijn gegaan. Dit bleek door het koude en ongure weer toch wel erg eng dus was een flinke klus. Maar gistermiddag hadden we een doorbraak hoor! Op een pupje na liepen de pups op het eind allemaal kwispelend en huppelend te spelen door de tuin. Ze beginnen dus eindelijk door te krijgen dat buitenspelen leuk is. Vandaag ging de verkenning alleen maar verder en besloot ook het laatste pupje de tuin langzaamaan te gaan verkennen. Eng vindt die het nog wel maar er zit dus al vooruitgang in.
De stofzuiger is ook iets wat de kleintjes deze week hebben ontdekt. Tot voorkort zaten ze nog boven bij mij als mijn moeder zoog (dit doet ze namelijk meestal ’s ochtends als ik uitslaap dus dan lagen de pups nog lekker bij mij) maar dit is natuurlijk ook iets waar ze aan moeten wennen dus afgelopen donderdag was de vuurdoop. En ze vonden het me toch wat! In het begin was die nog wel interessant hoor, dat grote monster die al die herrie maakt. Maar naarmate die dichterbij de ren kwam werd die toch wel steeds enger hoor... Hahaha!
En woensdagavond kregen de kleintjes opeens geen melk meer (bijvoeding bedoel ik hiermee). Dit was ook wel even wennen dus! Maar aangezien we dinsdag zijn begonnen met het geven van geweekte brokken was het nu toch wel echt tijd. Gelukkig hebben we tot nu toe nog niet echt hele erge problemen ondervonden dus de overstap is rustig en goed gegaan.
Vandaag was overigens ook een druk dagje voor de kleintjes want er kwam familie langs met hun jonge dochter (van 5jr oud). Nou geweldig vonden ze het hoor de pups! Ze hebben heerlijk met haar binnen en buiten gespeeld en hebben zich de hele dag met iedereen reuze vermaakt.
Er is trouwens nog wat leuk nieuws; De roepnamen van de pups zijn bekend! Benieuwd? Kijk dan snel hieronder...

Curious Eevee Special Princess - "Eevee"

Eevee is lekker gemakkelijk Eevee gebleven. Naar deze naam luistert ze ook al redelijk goed en Abby kent 'm ook al dus dat is ook wel zo gemakkelijk.
Eevee is gewoon weer lekker zichzelf gebleven deze week. Oftewel ze neemt het voortouw tijdens avonturen, vindt zichzelf nog steeds te oud en volwassen voor de rest en beslist zelf wel wanneer ze in de ren wil liggen en wanneer niet. Een karaktertrekje wat er deze week wel nog bij is gekomen is het opletten en alles regelen, net zoals mama! Zodra er iets hier in huis gebeurt zit zij rechtop om het even in de gaten te houden, ze moet altijd even opletten want tja daar is ze toch wel oud genoeg voor vindt ze zelf... Hahaha!
De tuin was voor Eevee vorige week nog een groot avontuur. Ze vond het spannend en doodeng tegelijkertijd. Maar deze week ging het steeds beter. Ze begon steeds meer de plekken te verkennen en vrijdag kwam ze helemaal los hoor. Toen zag ze Ashley en Abby rennen en dacht ze 'dit wil ik ook!'. En daarna vloog ze huppelend en kwispelend door die tuin hoor, geweldig!
Eevee heeft zoals ik al zei nog steeds haar eigen wil. Ze luistert wel hoor, maar ze is ook vreselijk eigenwijs. Zo kwam ze er van de week achter dat Abby's melk in de keuken stond... Jammie! En toen ze begin van de week na het poepen in haar eigen ontlasting was gevallen en schoongemaakt moest worden ontdekte ze op het aanrecht ook de puppybrokken van moeders. Nou en zoals verwacht nam ze meteen een grote hap hoor. Dat was dus ook meteen haar eerste kennismaking met de brokken, alleen dan wel ongeweekt!
Eevee vond het bezoekje van mijn jonge nichtje ook helemaal geweldig! Ze heeft heerlijk met haar gespeeld, vond niks eng en genoot optimaal. Een kindervriend dus net zoals haar moeders...

Ambitious Phione Special Princess - "Snowy"

Phione deze week omgedoopt tot Snowy. Hoe toepasselijk niet waar? Zo wit als sneeuw, dat is ze zeker. En het lijkt ook op Phione dus dat maakt het wennen aan de naam ook veel gemakkelijker. Kortom een prachtige naam voor deze kleine meid.
Snowy is deze week helemaal los gekomen! Zij heeft ontdekt dat wat Eevee kan zij ook zeker kan dus eind van de week besloot zij ook dat de ren veels te min voor haar was, zij moet net zoals haar zus gewoon in de mand naast de ren liggen! En ook met het spelen heeft ze haar plek helemaal gevonden. Heerlijk vindt ze het om met de anderen te spelen en dan in het bijzonder natuurlijk wel grote zus Eevee. Want de 2 meiden zijn wel BFF's hoor, die 2 zijn het liefst samen. Dat afscheid zal dus nog wat worden...
Snowy is wel een beetje schrikachtig soms al hebben wij de laatste week wel soms het idee alsof dit een beetje een act is. Zo was ze met buitenspelen ook de eerste keren een dramaqueen. Piepend en trillend zat ze in die tuin en ze durfde geen stap te verzetten. Tot ze vrijdag zag dat haar broers en zus heerlijk aan het spelen waren. En opeens was het piepen en trillen over en rende ze heerlijk mee, ze wou zelfs niet meer mee terug naar binnen! Een beetje een aanstellertje dus.
Snowy heeft ook helemaal haar moeder gevonden deze week. Och wat vindt die het toch heerlijk om met mams te spelen, lekker klieren en dat soort dingen. En uitdagen kan ze ook als de beste hoor ondertussen. Zichzelf kan ze ook prima vermaken hoor, daar niet van. Maar ze is ook wel erg sociaal hoor. Volgen en komen kan ze ook al een beetje. Een intelligent dametje dus met een mooie toekomst in het vooruitzicht denken wij.

Lightning Raichu Special Princess - "BeeGee"

Raichu is BeeGee geworden, kleine stoere BeeGee. Achter deze naam zit een verhaal. Zijn toekomstige eigenaresse heeft een beagle en wou dus graag dit ras in de naam van haar pupje verwerken. En zo is dus BeeGee ontstaan, heeft dus eigenlijk niks met de BeeGee's te maken. Nu ben ik een grote Saturday Night Fever fan dus voor mij heeft de naam weliswaar een andere betekenis maar wel ook een prachtige.
BeeGee heeft een hele dubbele persoonlijkheid volgens mij, hihi. In huis is hij stoer, doet hij waar hij zin in heeft en kan die ook flink eigenwijs zijn. Hij is lekker sociaal, speelt heerlijk met de anderen en moeders en haalt flink wat kattenkwaad uit. Maar buiten... Buiten is die toch zo een angsthaas, durft die geen stap te verzetten en zit die alleen maar stilletjes te piepen en te trillen! Zelfs toen alle andere pups heerlijk aan het spelen waren durfde hij nog niet mee te doen. Die arme jongen, hij vond het zo eng. Wat het is weet ik niet maar buiten moet hij toch echt flink aan wennen. Maar dat komt ook wel goed hoor, daar gaan we gewoon lekker aan werken samen met hem. We zagen zaterdag al wat verbetering toen die al een beetje durfde te spelen met de rest en een paar stappen verzette dus dat komt ook helemaal goed hoor!
Zoals ik al zei BeeGee heeft flink wat kattenkwaad uitgehaald deze week. Vooral de snoeren zijn voor hem niet veilig. En hoe vaak je 'm ook wegstuurt, hij rent net zo hard weer terug. En als je hem dan oppakt en streng toespreekt... Och die ogen, dan kan die toch zo onschuldig kijken!
Dat kan die sowieso goed hoor, heel sullig kijken. Hij heeft echt zo een blik in doe ogen... Och daar smelt je meteen van, geweldig!

Playful Phanpy Special Princess - "Mojo"

Onze kleine Phanpy is Mojo geworden. Mojo, dit riep meteen een hoop gedachten bij ons op... Mijn moeder moest meteen denken aan Austin Powers, laat dit nu ook een van de inspiratiebronnen voor de naam zijn geweest. Hihi! Ik moest meteen aan een andere Mojo denken, Mojo Jojo. Voor iedereen waarbij nu een belletje gaat rinkelen, dat is een tekenfilmfiguurtje uit de Powerpuff Girls. Hoe dan ook ik vind het een hele leuke en vooral ook toepasselijke naam voor deze kleine vent. Om een of andere reden past het gewoon bij hem, Mojo.
Mojo is deze week eigenlijk gewoon verder gegaan waar hij vorige week is gebleven. Oftewel z'n ontsnappingen oefenen en spelen, spelen en nog eens spelen. Vooral dat laatste heeft hij deze week veel gedaan en dan met name de laatste dagen. Goh zeg wat heeft die jongen een gekke uurtjes, hahaha! Hij vliegt soms echt door het huis met een knuffel of gewoon om alle hoeken van de kamer te zien. Heel bijzonder om te zien.
Mojo vond de tuin maar niks. Vreselijk eng was dat! Tot vrijdag... Trillend en piepend kwam die buiten en bleef hij tussen onze benen in zitten. Maar langzaamaan begon het te wennen. Hij zag de anderen spelen en werd besprongen door z'n broer. En hij begon het leuk te vinden! Het heeft wel even geduurd hoor voordat die echt rond liep te huppelen maar toen het eindelijk zover was... Och toen heeft die me toch genoten samen met de anderen buiten!
Mojo is deze week wel iets drukker geworden, hij is nog speelser als vorige week en loopt nog meer rond te zeulen met knuffels en dergelijke. Met de anderen speelt hij ook graag maar zichzelf vermaken kan die ook prima hoor. Hij kan je ook zo heerlijk aanstaren als er iets gebeurt, echt zo van leg mij eens even uit wat er aan de hand is. Hij is heel erg op mensen gericht volgens mij al is het ook een sociale heer hoor.

Prince Manaphy Special Princess - "Sky"

Ons prinsje Manaphy is deze week Sky geworden. Een naam die ik persoonlijk bijzonder leuk vind omdat deze ook op mijn namenlijst hoog genoteerd staat. Zoals men wel weet ondertussen gebruik ik als stamboomnamen tekenfilms en een van de tekenfilms die op mijn shortlist stond was de serie Winx. En hier zit ook een prins in genaamd Sky, dus hoe toepasselijk dat ons prinsje alweer een koninklijke naam heeft gekregen. Hihi!
Sky luistert al aardig goed naar z'n naam wonder boven wonder. Misschien komt dit door al het krantenvreten wat hij de afgelopen week heeft gedaan en waardoor hij nogal vaak geroepen is. Hahaha! Hoe dan ook hij komt zo af en toe dus al als die geroepen wordt.
Sky heeft deze week duidelijk een karaktertrekje van moeders overgenomen. En dit is het 'altijd vrolijk tot in het irritante toe' karaktertrekje, hihi. Och wat kan die jongen vrolijk en blij zijn zeg. Als die eenmaal goed wakker is dan loopt die me toch te kwispelen door het huis. Alles vindt die dan leuk, z'n broers en zussen, speeltjes, moeders, 'tante' Ash... Zaterdag had deze arme jongen echt een pechdag, eerst geschrokken van een vreemd geluid in de tuin, vervolgens afgesnauwd door 'tante' Ash en later op de middag rende hij ook nog tegen een tafelpoot aan. Maar het maakte hem allemaal niks uit hoor, de staart ging zo weer omhoog want tja hij moest natuurlijk wel vrolijk blijven hè hihi.
Het wandelen in de tuin ging dus ook niet anders. Vorige week vond die het nog doodeng, maar deze week kreeg die het opeens weer in z'n bol en dacht die ha leuk. En dus liep hij al gauw kwispelend door de tuin te huppelen, een mooi voorbeeld voor de rest dus!
Sky is helemaal gek met knuffels. Hij sleept ze door de hele ren en bespringt z'n 'prooien' maar al te graag. Toch is Sky ook nog steeds wel een knuffelkont hoor die heerlijke zoentjes kan geven. Ook weer een trekje dat hij van moeders heeft overgenomen.

Cute Buneary Special Princess - "Kai'len"

En dan hebben we nog kleine Kai, volledig Kai'len. Buneary was een naam welke vanaf begin af aan al moeilijk was om te roepen. We vonden hem alleen zo schattig dat die toch gekozen is als stamboomnaam maar als roepnaam was die inderdaad zeker niet geschikt. Kai daarentegen past goed bij hem vinden wij en bekt ook wat lekkerder, een mooie keus dus.
Kai is gewoon heerlijk lekker Kai gebleven deze week. Oftewel hij loopt nog steeds ietsje achter, wordt nog steeds meestal wakker als de rest alweer gaat slapen en speelt dus ook nog steeds veel met zichzelf en de knuffels. Maar daar heeft die geen problemen mee hoor volgens mij!
Kai is wel een echte deugniet, poeh zeg wat is die jongen eigenwijs! Zodra je even niet kijkt zit hij bij de snoeren of onder de stoel (waar hij als enige nog onder past) kattenkwaad uit te halen. Echt ongelofelijk die deugniet, en maar schattig en lief kijken hoor als je zegt dat iets niet mag.
Kai was vorige week al de dapperste in de tuin en deze week heeft hij dit alleen maar voortgezet. Hij vindt de tuin reuze interessant en loopt er heerlijk door te waggelen achter de rest aan.
Eten bij Kai is alleen een beetje rampzalig. De rest is afgelopen dinsdag begonnen aan de geweekte brokken maar Kai wil er nog steeds niet aan hoor. Hij drinkt het water op maar zodra er een brokje in z'n mond terecht komt spuugt die deze weer uit, hij weigert ze gewoon te eten! We zijn dus vrijdagavond maar met een ander idee gekomen om hem aan de brokken te krijgen. In plaats van weken met water weken met kip, rijst en water. En ja hoor hij eet! Oké het duurt wel een kwartier of zo voordat die z'n bakje leeg heeft maar hij eet, hij kauwt eindelijk een beetje en begint de brokken ook eindelijk lekker te vinden. Kortom uiteindelijk komt dat ook wel goed, iets later als de rest weer maar ook hij komt er wel.

Week 6

Week 6 alweer, iedere week wordt het moeilijker dit dagboek te schrijven wetende in mijn achterhoofd dat het einde in zicht is. Wat een leuke week hebben we weer met ze allen gehad en wat zou ik graag nog langer van alle kleintjes willen genieten! Maar helaas binnenkort is het alweer over.
Deze week is er weer veel visite geweest voor de pups. Dit vonden ze natuurlijk weer geweldig en ze hebben dus ook uitgebreid genoten van alle aandacht. Heerlijk vonden ze het!
Maandag was alleen een iets minder leuke dag. Toen stond namelijk het bezoekje gepland van de chipper van de Raad van Beheer. Een bezoekje waar geen van ons allen naar uitkeek maar wat toch moet gebeuren helaas. Alles ging goed, oké wel gepaard met wat piepjes hier en daar maar verder wel oké. Tot Mojo aan de beurt was... Die arme jongen toch! Maar goed dat hebben we ook allemaal weer overleefd.
Ondertussen worden de kleintjes ook steeds drukker en luidruchtiger, het zijn nu echte hondjes hè. Ze spelen vreselijk wild met elkaar, vliegen door het huis en de tuin en hebben me toch een lol in alles wat ze meemaken. En om aandacht zeuren kunnen ze ondertussen ook allemaal als geen ander.
De pups zijn deze week nog vrijer geworden dus we zijn erg benieuwd hoe ze op al het nieuws aankomende week zullen reageren. Want dan staat er toch een hoop op de planning...
Maar goed laten we het eerst even over deze week hebben!

Curious Eevee Special Princess - "Eevee"

Eevee... Eevee, Eevee, Eevee, hoe vaak zeggen wij die naam toch niet op een dag. Abby weet ook al meteen waar ze naartoe moet als ze 'm hoort en mevrouw kent hem ondertussen ook helemaal hoor. Maar telkens er naar luisteren is toch wel iets te veel gevraagd, hihi. Ja deze meid haalt heel wat kattenkwaad uit op een dag, vreselijk veel kattenkwaad.
Zo ontdekte ze van de week hoe ze uit de werpkist boven in mijn slaapkamer kon ontsnappen. Hoe ze het heeft gedaan weet ik nog steeds niet maar ik denk dat ze wat hulp heeft gehad van haar nestgenoten. Hoe dan ook ik werd wakker van allerlei geluiden uit de werpkist en plots zie ik een hoofdje boven de werpkist uit verschijnen die langzaamaan eroverheen klimt. En ja hoor ik had nog niet eens mijn ogen goed open of ze liep al door de slaapkamer!
Maar het is niet alleen maar ondeugendheid hoor, Eevee kan ook heerlijk knuffelen en bij je zitten om zoentjes te geven. En ze kan ook heel lief spelen met de rest.
Mevrouw ik helemaal gek op de tuin ondertussen! Gaan Abby en Ash naar buiten dan wil zij ook, ongeacht de tijd ongeacht de temperatuur en het weer. En ze heeft ook weer een leuke eigenschap over genomen van moeders... Ballengekte!

Ambitious Phione Special Princess - "Snowy"

Ons onschuldige maar ook oh zo ondeugende meisje Snowy. Zij kan toch oh zo lief, schattig en onschuldig kijken, maar ondertussen... Ondertussen hangt ze in een snoer, eet ze je schoenen op of zit ze haar nestgenoten te pesten. Hihi, ja er zit best wel wat pit in deze dame ook hoor! En eigenwijs dat ze is joh. Ach ja meiden hè.
Snowy vindt de tuin ook helemaal geweldig. Oké ze is er niet zo gek mee als haar zus en soms hoort ze nog wel eens wat vreemde en ook wel misschien zelfs enge geluiden, maar ze kan me toch rennen! Ze vliegt echt die hele tuin door en neemt het liefst een aanloop vanaf het gras. Lekker die kont omhoog, schudden en gaan met die banaan, hahaha.
Snowy vond net zoals Eevee en BeeGee Sint Maarten erg interessant. Al die zingende kinderen aan de deur, wat moesten die daar toch? Ze heeft haar ogen uitgekeken!
Ondanks dat Snowy buiten door de tuin kan vliegen is ze ook erg goed in dingen in haar opnemen. Zowel in huis als buitenshuis. Gewoon even ergens zitten en kijken naar alles wat er om haar heen gebeurt vindt ze ook heerlijk om te doen, genieten van 'r omgeving.
Alle nieuwe dingen in de wereld trekken deze meid steeds meer. Ze komt gewoon steeds meer los. Maar goed aankomende week staat wel een hele hoop nieuws op het programma dus ik ben benieuwd wat ze daar allemaal van zal gaan vinden.

Lightning Raichu Special Princess - "BeeGee"

BeeGee, och die jongen heeft de tuin toch ontdekt deze week. Afgelopen zaterdag heeft die met behulp van mijn nichtje al wat eerste stapjes gedaan en zondag met behulp van zijn toekomstige bazin ging het ook al steeds beter. En de dagen daarop... Och hij vliegt nu echt door de tuin joh! En de ballen is die ook helemaal gek mee. Hij staat nu als een van de eerste voor de tuindeur te springen om naar buiten te gaan. Wat kan dat omslaan hè in een week.
BeeGee heeft deze week ook geleerd goed gebruik te maken van zijn puppyogen. Want ook hij haalt steeds meer kattenkwaad uit dus moet dan zijn charmes in de strijd gooien. Vooral heel stiekem in een hoekje de krant opeten vindt hij heel leuk om regelmatig uit te proberen, eens kijken of wij dat niet zien.
BeeGee is nog steeds gek op aandacht. Knuffelen, zoenen, spelen, heerlijk vindt die het allemaal. Wat betreft het spelen is die overigens de laatste tijd wel wat wilder en hardhandiger geworden. Hij sleept vooral zijn zussen echt door het hele huis. En dat gaat natuurlijk gepaard met heel wat gegrom.
Blaffen heeft die ook aardig geleerd deze week. Niet blaffen blaffen maar meer uitdagend blaffen. Kwispelen en blaffen naar de rest om te laten zien hoe stoer die is op die manier. Ach ja het is en blijft een klein ventje hè.

Playful Phanpy Special Princess - "Mojo"

Mojo, agoshie die arme vent toch. Wat had die een rot begin van de week zeg! Komt de chipper van de Raad van Beheer om alle pupjes te chippen, gaat het bij hem mis waardoor het 2x moest en extra pijnlijk was. Och wat heeft die jongen gegild zeg, echt vreselijk om te horen! Hij bloedde ook best wel dus we waren in eerste instantie echt bang dat die misschien getraumatiseerd was of zo. Maar we zetten hem neer op de grond, hij kreeg een lik van moeders en hup daar ging die staart weer omhoog en sindien loopt die gewoon weer kwispelend door het huis hoor. Volgens mij heeft het dus meer indruk op ons gemaakt dan op hem, hihi.
Mojo heeft net zoals zijn broer Sky de vrolijkheid eigenschap van zijn moeder overgenomen deze week. Huppelend loopt die door het hele huis (en de hele tuin) en hij geniet van alles. Geweldig vindt die het om nieuwe dingen mee te maken, om lekker met mensen te spelen en avonturen te beleven.
Mojo is zich nog meer gaan richten op mensen de laatste week. Hoewel hij nog steeds heerlijk speelt met de rest is hij toch echt wel helemaal weg van mensenhanden, schoenen en alles wat met de mens te maken heeft. Zolang die er maar aandacht van krijgt, hihi! Hij doet dus ook alles om aandacht te trekken de laatste tijd en het werkt goed heb ik het idee als ik de visite zo zie.

Prince Manaphy Special Princess - "Sky"

Sky, deze jongen heeft een nogal vreemde gewoonte ontwikkeld enkele dagen terug. Namelijk vieze dingen eten. Hij weet wel dat het echt niet mag hoor, is volgens mij ondertussen ook echt een spelletje geworden. Het spel van wie er het snelst bij de viezigheid kan zijn... Die kleine ondeugende viezerik! Maar we houden het goed in de gaten hoor want we laten hem niet winnen natuurlijk.
Sky heeft nog steeds een beetje veel pech. Of nou ja pech, hij is eerder ook zelf onhandig. Hij loopt regelmatig tegen tafelpoten op, spring zomaar ergens naartoe met alle gevolgen van dien... Hij let gewoon helemaal niet op bij wat die doet. Maar het maakt hem allemaal niks uit hoor, Sky blijft vrolijk! Hihi!
Sky heeft ook een nieuwe hobby gevonden in krantenversnipperen, och dat is zo leuk om te doen. Lekker in kleine stukjes malen en er dan mee rond rennen, en vervolgens weer opnieuw beginnen en opnieuw en opnieuw... En hoe vaak je ook nee zegt, hoe vaak je ook duidelijk maakt dat het niet mag... Je draait je even om en hij doet het gewoon weer hoor. Ja hij is een echte deugniet hoor!
Maar die zoenaanvallen van hem... Och die blijven toch ook zo leuk! Zodra je 'm oppakt begint die meestal al hoor, likken en helemaal wild worden. Hij vind het toch zo geweldig om bij mensen te zijn en te knuffelen. Dit maakt het wegen echter soms wel wat moeilijker omdat die meer aan zoenen dan aan stil zitten denkt. Maar ach je kunt het hem niet kwalijk nemen natuurlijk.

Cute Buneary Special Princess - "Kai'len"

Kai, kleine ondeugende maar ook oh zo onschuldige Kai'len. Hij weet ondertussen wel hoe het werkt hoor. Gewoon zodra die merkt dat je er aan komt heel onschuldig gaan zitten en in de verte staren, want tja dan hebben ze niet door dat jij het was. Denkt die, hihi...
Ik kreeg vorige week de opmerking van iemand of ik me niet zorgen moest gaan maken over het feit dat hij toch 'anders' is als de anderen. Hahaha, nou ik weet niet of iedereen hem gezien heeft op de cam deze week. Poeh zeg die jongen kan me er wat van. Hij speelt als een van de beste soms. En grommen dat die doet! Hij gromt het hardst van iedereen. Moet die ook wel natuurlijk want als het op gewicht aankomt wint die natuurlijk meestal niet, nee maar hij kan echt wel voor zichzelf opkomen hoor. Een heerlijk ventje is het, met een gebruiksaanwijzing... Hihi!
Maar het is ook nog steeds wel de baby van het stel hoor. Hij heeft het bijvoorbeeld best wel snel koud buiten. En dan huppelt die rustig door hoor, want hij vindt het buiten spelen erg leuk. Maar als je hem dan soms ziet trillen och zo zielig. Maar goed, zolang die maar plezier heeft hè.
Kai'len kan wel erg onder de indruk zijn van dingen hebben we gemerkt. Ook weer z'n baby kant... Van de week dreef hij bijvoorbeeld 'tante' Ash echt tot het uiterste en tja dan kun je een snauw verwachten natuurlijk. En dat vond die wel even schrikken hoor. Maar goed 5 minuten later is dat weer over en hij heeft er wel van geleerd gelukkig. Hij kan ook soms wel irritant zijn hoor. Hahaha!
Kai'len stuitert nog steeds door het huis. Je ziet hem denken en dat gaat die er vandoor, nog steeds met de meest vreemde bochten onderweg en voor en achteruit door elkaar. Ach ja wat die dan in z'n hoofd haalt ik weet het niet maar hij heeft me dan toch een lol, kwispelen dat die dan doet! Tja Kai kan soms een beetje een apart hondje zijn die soms iets wat te veel nadenkt over dingen (of iets wat te lang blijft liggen als de anderen) en hierdoor vaak alleen overblijft maar dat is juist ook wel weer zo leuk aan hem. Tenminste, dat vind ik.

Week 7

En we zijn alweer in week 7 beland, de laatste week dat de pups hier allemaal samen zullen zijn. Want vanaf week 8 zullen de eerste ons alweer gaan verlaten. Oh wat erg, het aftellen is nu echt begonnen... Vreselijk! Een hoop mensen begrijpen niet hoe dat voor een fokker is. Laatst omschreef iemand dat heel goed. Je bent blij met de rust die je krijgt als de pups worden opgehaald maar de volgende dag ben je verdrietig door de rust om je heen als je wakker wordt... Zo is het ook echt. Ik begin aan mijn lichaam echt te merken dat het te veel aan het worden is, ik redt het allemaal nog maar net. Maar toch... Toch zou ik het liefst hebben dat de pups nog weken, nee nog maanden hier zouden blijven. Want ik geniet er zo van, zij geven mij zo veel liefde en energie. Maar ik weet dat anderen die liefde en energie ook nodig hebben, ik weet dat vijf pupkopers met smart zitten te wachten op hun pupje en dolgraag zo snel mogelijk hun pupje in hun armen willen sluiten. En daar doe ik het ook voor, dat maakt het allemaal weer goed.
Deze week was een spannend weekje voor de pups. Om te beginnen met maandag, het dierenarts bezoekje. Op het laatste moment kon een vriendin van me nog mee wat wel scheelde wat dat betekende drie man bij de dierenarts en dat hadden we soms ook wel nodig hoor. Met alle pups in de buggy in de auto en Abby voorin (want die moest natuurlijk ook mee om de eerste keer wat minder eng voor de kleintjes te maken), vraag me niet hoe ik achterin die auto heb gezeten. Hahaha! Maar het ging eigenlijk perfect. Op de terugweg in de auto sliepen de kleintjes al en bij de dierenarts hebben ze zich ook voorbeeldig gedragen. Natuurlijk waren ze erg populair en zijn ze flink vertroeteld door de dierenarts. Maar helaas moesten ze ook onderzocht worden en hun prikje krijgen. Alles zag er goed uit al waren de balletjes bij de mannen wel moeilijk te lokaliseren, zijn ze ook nog wel erg klein voor natuurlijk. Maar goed niks om ons zorgen over te maken dus en de entingen gingen ook prima!
Na dat alles was het natuurlijk deze week tijd voor de socialisatie. En daar hebben we flink wat aan gedaan hoor. Te beginnen met woensdag, toen zijn de pups voor het eerst uit wandelen geweest. In groepjes van twee zijn we met allemaal hier voor de deur even een paar minuutjes gaan lopen. Niet te lang want het was echt alleen om ze even aan het lijntje en halsbandje te wennen, maar gewoon even een paar keer op en neer. Vooral de langsrijdende auto’s waren me toch interessant maar wat hebben ze het toch goed gedaan zeg, echt geweldig boven verwachting!
Donderdag hebben we het rustig aan gedaan op socialisatie gebied in voorbereiding op vrijdag en zijn we aan de slag gegaan met de dagboek foto's omdat daar de dagen daarop volgend weinig tijd voor was. En ik moet zeggen ik ben zóóó trots op de dagboek foto's van deze week, misschien wel de mooiste tot nu toe! Maar goed wie weet denken anderen daar heel anders over, hihi.
Vrijdag was de vuurdoop, de dag waarvoor woensdag de voorbereiding was... Vrijdag zijn we namelijk naar het centrum hier geweest met alle pups (weer met behulp van die vriendin van me, moeders en ‘tante’ Ash zijn dit keer wel thuisgebleven bij oma zodat wij wat makkelijker de pups aan konden). En wat was dat een avontuur voor hen zeg. In de middag zijn we met z'n allen vertrokken richting het centrum met buggy en al klaar voor wat socialisatietraining! Sommige pups vonden het in het begin wel erg spannend hoor al die drukte, anderen voelde zich meteen thuis. Maar na een tijdje liepen ze allemaal kwispelend rond hoor, geweldig vonden ze het al die aandacht en vreemde dingen. En och wat hadden we een bekijks zeg. Groepen mensen stonden om ons heen en er werden zelfs familieleden opgebeld dat ze nu meteen naar het centrum moesten komen want daar was me toch iets leuks te zien. Uiteindelijk zijn we ongeveer een uur in het centrum geweest waarvan het grootste deel de pupjes heerlijk in de buggy hebben liggen slapen, dromend over alles wat ze hadden gezien die dag, Het was in ieder geval een zeer geslaagde middag voor ons, voor de pupjes en ik denk ook zeker voor al het winkelend publiek want we waren echt een topattractie daar.

Curious Eevee Special Princess - "Eevee"

Eevee, ons pretbekkie. Deze dame is echt (bijna) nergens bang voor, ongelofelijk hoe vrij ze is. Heerlijk! De dierenarts maandag, leuk avontuur kon ze lekker door de wachtkamer rondhuppelen. Het voor de deur wandelen woensdag, geweldig eindelijk weer een nieuwe plek om te ontdekken. En het centrum vrijdag, helemaal top al die mensen die 'r aandacht geven en al dat leuks wat daar te zien was (zoals ballonnen, fietsers, rollators, enz)! Zij heeft zo genoten deze week deze dame. Ze was alleen wel een beetje aan het zeuren. Want zij wou de hele tijd lopen in het centrum, zij wou alles zien. Zelfs toen ze haar ogen niet eens meer goed open kon houden wist ze nog niet van ophouden, piepen en blaffen om er maar uit te kunnen. Tot ze uiteindelijk helemaal uitgeput instortte in de buggy en heerlijk ging liggen slapen.
Eevee heeft natuurlijk ook weer flink wat kattenkwaad uitgehaald deze week. Ach ja zou ze dat niet doen dan zouden we ondertussen denken dat er iets mis is, hahaha. Zo vonden we haar donderdagavond opeens vast in het waterbakhouder. Draaien we ons even om om die te verversen en ja hoor... Hoe ze het voor mekaar heeft gekregen weten we nog steeds niet meer ze liep vrolijk in de rondte met dat ding om haar middel.
Ja ze is me er echt een hoor. En ze begint nu duidelijk echt genoeg te krijgen van de ren, zij wil gewoon vrijheid en lekker bij de volwassen honden horen. Zij is geen baby maar al een hele grote hond denkt ze zelf. En zo gedraagt ze zich ook. Ze kwam bijvoorbeeld tijdens de wandeling in het centrum een collie tegen, nou ze vloog er zowat op af (hebben we natuurlijk niet toegestaan maar ik bedoel maar).
We verwachten dus nog flink wat avonturen van deze kleine meid, zij is er in ieder geval helemaal klaar voor om de grote wereld te ontdekken. Nu wij nog, hihi.

Ambitious Phione Special Princess - "Snowy"

Snowy onze kleine dramaqueen, zoals ook wel een beetje te zien is op de foto met mama, hihi! Voor haar was het een hele spannende week. Soms een beetje overweldigend maar uiteindelijk toch allemaal ook wel erg leuk hoor.
De dierenarts vond ze erg spannend. In eerste instantie vond ze het maar helemaal niks en zat ze trillend op onze armen maar uiteindelijk kwamen ze zoentjes en kwam ze wat meer los. Ze merkte al gauw dat er niks was om bang voor te zijn dus toen ging ze maar rustig liggen slapen wachtend op wat komen zou.
Woensdag tijdens de eerste wandeling aan de lijn moest zij er ook nog even inkomen. Maar gelukkig had ze dappere zus Eevee als voorbeeld van wie ze al gauw dingen afkeek en nadeed. En ja hoor na enkele minuten liep ze ook gewoon mee en kwam die staart ook steeds meer omhoog.
Vrijdag ging eigenlijk precies zoals woensdag. Eerst was het allemaal wel heel erg spannend en wou het lopen nog niet echt. Maar uiteindelijk... Uiteindelijk besprong ze haar broers en zus, liep ze kwispelend en huppelend rond en genoot ze van alles wat ze om zich heen zag. Dat bedoel ik dus met dramaqueen, hahaha.
Snowy is wel ook echt een moederskindje hoor, dat zijn beide meiden eigenlijk. Die twee zijn helemaal weg van Abby. De jongens hebben het ook wel hoor maar niet zoals de meiden. Snowy geniet echt van alle aandacht die ze van haar moeder krijgt. Heerlijk vindt ze het om met haar te spelen en te dollen. Al is haar zus een goede tweede hoor, en anders vindt ze uiteindelijk wel een van haar broers om te pesten.
Ja dit is een sociale meid want aandacht van ons is ze ook gek op, maar goed dus dat zij niet ergens alleen terecht komt maar heerlijk onder de mensen en honden blijft.

Lightning Raichu Special Princess - "BeeGee"

Onze stoere jongen en angsthaas in een. Ook deze week was voor hem weer erg dubbel. Leuk maar toch ook wel erg eng hoor soms. De dierenarts vond die in eerste instantie maar niks, maar ja hij werd wel geaaid dus uiteindelijk brak dat al gauw het ijs. Woensdag ging het wandelen best aardig. Hij moest soms even over de streep getrokken worden omdat die echt zoiets had van waarom zou ik gaan lopen als jij dat zegt. Maar toen die eenmaal door had dat wij hem alleen maar riepen om het leuker voor hem te maken kreeg hij de smaak al gauw te pakken! Vrijdag ging iets minder voorspoedig. In eerste instantie verzette hij geen stap. Hij was niet eens echt bang of zo, hij wou gewoon niet lopen. Hij ging midden op het plein zitten staren naar iedereen, dat vond hij wel best. Waarom lopen als je ook gewoon kan blijven zitten. Maar uiteindelijk zag die ook wel in dat het toch ook wel erg leuk was om een paar stappen te verzetten om dan even verder te kijken naar alles om zich heen. En dus uiteindelijk na heel wat gekke kreten en leuk doen van die vriendin van me die mee was ging hij toch echt op pad. En wat heeft die toen genoten zeg.
Hier in huis wordt BeeGee steeds brutaler als het om aandacht geven gaat. Hij wil alle aandacht, hij wil lekker knuffelen. En mag een ander dan nou nee hoor dan gaat die gewoon piepen of blaffen. En als dat allemaal niet werkt dan heeft die altijd nog z'n puppyface die hij in de strijd kan gooien. En vooral die werkt meestal toch wel erg goed heeft die gemerkt.
BeeGee is erg wild met spelen soms, hij geniet er ook zo van hij gaat er volgens mij helemaal in op. Grommen, sleuren, slepen, echt van alles doet die. En een lol dat die me dan toch heeft! Gelukkig denkt de rest hier net zo over dus ach zo lang die het maar leuk vinden hè. Hij heeft in ieder geval heel wat leuke tijden hier met als die broers en zussen om te pesten/plagen.

Playful Phanpy Special Princess - "Mojo"

Mojo, voor hem was het dierenartsbezoekje van maandag wel een beetje erg eng. Niet dat die nu heel erg bang was, maar tijdens de enting piepte hij wel als enige. Logisch ook natuurlijk na het chipincident van vorige week. Gelukkig was het net zoals toen gauw over hoor dat zielige gevoel.
Woensdag ging het wandelen buiten aardig. Hij vond het geweldig, dat sowieso. Alleen die lijn en dat gevoel dat er iets aan hem trok moest die niets van hebben. Het duurde dus even voordat die dat accepteerde maar zoals ik al eerder zei het wandelen ging eigenlijk voorbeeldig dus al gauw had die dat door en liep hij keurig mee. Vrijdag begon weer op dezelfde manier eigenlijk. Dus een beetje moeilijk doen met de lijn enzovoorts, maar uiteindelijk doorbrak die dat al gauw en ging hij enthousiast op mensen af zeurend om aandacht.
Mojo is nog steeds wel heel erg met mensen hoor. Zodra er visite is staat die me toch te springen en te piepen om aandacht, hij is helemaal weg van mensen. Dit kan soms ook wel irritant zijn hoor want hij kan soms een beetje erg druk aanwezig zijn, iets waar we nog een beetje aan moeten werken dus... Hihi! Nee hoor maar al met al is het zo een lieve schat die je helemaal aflebbert als je hem alleen al even oppakt. Een echte allemansvriend dus.
De photoshoot met Mojo en zijn moeder verliep moeizaam. Meneer had absoluut geen zin om te zitten en vond het veel leuker om mams te pesten, die daar op een gegeven moment toch echt wel genoeg van had. Maar zoals te zien is uiteindelijk mag het eindresultaat er wezen en is ondanks dat alles toch nog goed gekomen.
Mojo kan net zoals zijn grote broer soms erg wild zijn tijdens het spelen en is ook vooral erg goed in de anderen besluipen. Hij is volgens mij een erg intelligent hondje die gauw dingen oppikt en leert van anderen, ben benieuwd hoe dat zich dus verder zal gaan ontwikkelen.

Prince Manaphy Special Princess - "Sky"

Sky, ons vrolijke ventje. Hij heeft ook genoten van alle aandacht deze week. Het onderzoek bij de dierenarts, heerlijk want dat bekende buikje kriebelen (ook al werd hij daar om een heel andere reden betast, hihi). De prik heeft die niet eens gemerkt want toen was die al half weg in dromenland. En dan 's avonds ook nog visite van zijn toekomstige baasjes, wat wil je nog meer?!
Buiten wandelen hier voor de deur, leuk weer iets nieuws ontdekken! Kwispelend liep die rond al begreep hij nog niet helemaal dat het de bedoeling was dat wij hem uitlaten en niet dat hij zichzelf uitlaat. Maar goed dat komt ook nog wel.
En het centrum... Nou dat was al helemaal het einde. Samen met z'n zus Eevee was hij het meest aan het piepen om weer uit de buggy te mogen. En lang dat die het volhield joh. Uiteindelijk hebben we hem maar in de buggy gezet ondanks dat die dat nog niet wou want hij bleef maar doorgaan. Hij vond het zo leuk allemaal! Maar toen die weer in de buggy zat was het ook gauw over hoor, binnen een minuut of zo was die helemaal weg.
Sky heeft zo een 'always look on the bright side of life' attitude, hij geniet zo van de kleine dingen des levens. Die staart van hem zwiept maar heen en weer en die pretoogjes van 'm... Och smelt! Hij heeft ook zo een bijzondere uitstraling, zo een aparte tekening op z'n gezicht. De een houdt er van de ander niet. Maar een verschijning is die zeker en in mijn ogen (en tja ik ben iets bevooroordeeld dat weet ik) is die prachtig.
Sky vond op de foto gaan met mama erg leuk. En wat deed die het toch goed. Een heus fotomodel hoor! Niks geen gedoe of wat, nee hij ging gewoon lekker dicht tegen mama aanzitten en genoot van het bij haar zijn. Prachtig om te zien... Het zal voor hem dus nog wel even wennen worden zijn leven zonder moeders. Maar ik weet zeker dat de familie waarin hij terecht komt hem snel van dit heimwee gevoel zullen afbrengen, want hij is zo gewenst en nu al zo geliefd.

Cute Buneary Special Princess - "Kai'len"

Kai, klein dwergje Kai'len. Ja ik blijf 'm 'onze kleine dwerg' noemen, dat is gewoon echt zijn nickname geworden hier. Want wat is en blijft het een klein onderdeurtje zeg, hihi.
Kai vond het natuurlijk ook allemaal heel bijzonder wat hij heeft meegemaakt deze week. Om te beginnen bij de dierenarts, die helemaal smolt toen hij uit de buggy tevoorschijn kwam. Haar letterlijke woorden waren 'oh die past zo in m'n broekzak!', hahaha. Ja hij was daar weer erg geliefd en heeft het geweldig gedaan. Hij liet het allemaal maar over zich heen komen, vond het wel best allemaal.
Tijdens het wandelen woensdag was hij net zoals z'n broer wat meer bezig met de lijn opeten dan met lopen, ach ja nieuwe dingen zijn altijd leuk om in te knagen hè. Zeker als je Kai'len heet, hihi!
Dus vrijdag begon het ook weer zo. Knagen, trekken, enzovoorts. Maar uiteindelijk zag die dat er om hem heen ook wel een hoop te doen en te zien was en besloot die zich daar op te focussen. En zo liep die zomaar opeens op mensen af voor een knuffel, hihi ja zo ondeugend is die dan wel weer hoor. Maar op een gegeven moment had die er genoeg van, werd het hem iets te koud en was het gewoon iets te lang en te veel allemaal. Nou en dat was maar goed ook dat die dat goed aangaf want de rest van de tijd heeft hij heerlijk op z'n zij in de buggy liggen slapen uiteindelijk met het gezelschap van al z'n broers en zussen om hem heen. Heerlijk.
Kai is overigens helemaal wild van buitenspelen ondertussen. Het is zelfs zo erg dat zodra wij de pups gaan verzamelen om naar binnen te gaan hij weg rent en zich verschuilt in de hoop nog iets langer buiten te kunnen blijven. Die kleine deugniet... En dan is die toch zo goed in zoentjes geven als je 'm eenmaal te pakken hebt, zo van 'ik heb niks gedaan hoor'. Ach ja het is en blijft ook een lieve kleine schat!

Week 8

We zijn alweer aangekomen bij het laatste puppydagboek. Of nou niet echt het laatste... Maar wel het laatste puppydagboek geschreven terwijl alle pups nog hier zijn. Vanaf morgen zullen namelijk een voor een de pupjes langzaamaan ons gaan verlaten tot uiteindelijk de laatste die vertrekt rond de kerstvakantie. Gelukkig is het zo ver nog lang niet dus kan iedereen de komende weken alsnog genieten van het puppydagboek. Al moet ik wel zeggen dat dit wel een beetje al als afsluiter voelt.
Zoals de afgelopen weken steeds het geval was hebben we weer een druk weekje achter de rug. Een druk maar zeker ook zeer gezellig en productief weekje! Zo begon het dit weekend al met een weekend vol visite. En zoals iedereen ondertussen wel weet was het wel een erg geslaagd weekend want ik heb samen met een vriendin van me een groepsfoto van de pups kunnen maken!
Dinsdag was ook een vol geplande dag. Om te beginnen stond een bezoekje naar de dierenarts op het programma. Een bezoekje naar oogarts Gutteling om precies te zijn. De druppeltjes gaven weer hetzelfde effect als de vorige keer, vol verbazing bleven de pups achter na het druppelmoment. Uiteindelijk konden we ongeveer een half uur later de behandelkamer in voor het onderzoek. Dit ging verder eigenlijk best snel en met een prachtig resultaat. Alle pups zijn vrij van alle oogafwijkingen! Nou mooier kun je het niet hebben natuurlijk. 's Avonds kwam ook de eigenaresse van Cheeta nog even langs om te komen puppyknuffelen en ook om de kleintjes even op te meten. Dit hebben we ook gedaan met ons eerste nest rond die datum dus vonden we deze keer ook wel handig. En alle pupjes zaten onder de schouderhoogte van de meeste pupjes uit dat nest dus dat is mooi, geen reuzen dus deze keer!
Donderdag was helemaal weer een leuke dag. Een tripje naar de manege was toen het plan! We hadden flink wat hulptroepen ingeschakeld. Die vriendin van me die ook tijdens de socialisatie in het centrum heeft meegeholpen en ook een van de pupkopers ging mee om ons bij te staan. Het was heerlijk om na al die weken eindelijk weer eens even op de manege te zijn en de paarden en pony's te zien. En dan in het bijzonder Karstad natuurlijk die ik vreselijk had gemist! Hij bleek een beetje ziekjes te zijn dus was erg blij met de wortels die ik voor hem (en de anderen) had meegenomen. Op de manege waren de pups uiteraard ook weer een grote attractie. Ze zijn allemaal wel bij iemand op de arm geweest en vonden het toch zo bijzonder allemaal. Die luchtjes, hinnikende paarden, die grote wezens die langs liepen. Ze keken echt hun ogen uit! Op de weg terug naar huis hebben ze dus ook alleen maar geslapen. Ik heb trouwens gisteren ook nog een geweldig leuk cadeau gehad. Namelijk een behendigheidstoestel voor in de tuin om mee te oefenen.
Dus laat dat ook precies zijn wat wij vrijdagmiddag hebben gedaan. Heerlijk in de tuin met een heel behendigheidparcours, de pups en Abby spelen. En wat hadden ze toch een lol zeg, geweldig! Een van de pupkopers kwam ook nog even langs dus was weer een gezellig middagje. De eigenaren van Ledger zouden ook nog langskomen maar helaas is dat niet gelukt door omstandigheden. We moeten dus volgend jaar echt die reünie gaan regelen zodat zij ook alle kleintjes in het echt kunnen bewonderen! Maar het was dus een gezellig middagje, een gezellig laatste middagje.
Want dit was onze laatste dag allemaal samen. Maar goed eerst de persoonlijke dagboekjes hieronder!

Curious Eevee Special Princess - "Eevee"

Eevee wordt met de weken steeds wat makkelijker, het lijkt wel de omgekeerde wereld met haar. Ze is nog steeds vreselijk brutaal en eigenwijs maar luistert ook steeds beter en pakt dingen steeds beter op naarmate de tijd vordert. Ze leert dus snel en gemakkelijk wat wel erg lekker is zeker met zo een deugniet.
Eevee is helemaal gefocust op eten. Dit maakt haar makkelijk om te trainen, om dingen aan te leren. Maar ook wel moeilijk om de omgang aangezien we er hier nog zo eentje hebben rondlopen dus dat soms echt een strijd is tussen die 2 om wat lekkers. Ach ja ieder voordeel heb z'n nadeel hè.
Eevee is zo een heerlijk vrij hondje! Ze vindt alles maar geweldig, is overal nieuwsgierig naar en deinst (bijna) nergens voor terug. Bij de manege ook, begint er een paard achter ons te hinniken en kort daarna volgt ook meteen al een hele stoet met ruiters te paard. Nou mevrouw vond het geweldig hoor, helemaal niets in mekaar krimpen of zo nee ze keek haar ogen uit en vond het prachtig om dat allemaal te zien. Karstad wou ze ook graag heen en hij hing ook al met z'n tong zijn box uit maar ik durfde dat toch nog niet aan, wie weet de volgende keer.
De behendigheidspullen in de achtertuin waren ook een groot succes bij Eevee. Och wat vond ze dat toch leuk allemaal. Ze vond het alleen wat minder dat moeders mocht springen en zij nog niet, zij wou ook mee doen! Maar dat komt gauw genoeg voor 'r hoor want over anderhalve week beginnen we al aan puppycursus met 'r.

Ambitious Phione Special Princess - "Snowy"

Snowy wordt met de weken steeds juist pittiger. Ondertussen is dat dus ook echt wel een meid waar je niet mee moet sollen hoor. Ze speelt erg wild en vindt het heerlijk om de anderen uit te dagen. Zij en Kai'len hebben vooral een leuke band samen al gaat ze soms iets te hardhandig met hem om wat wel voor botsingen kan zorgen. Maar goed die jongen is ook zo klein die mag dan best wel voor zichzelf opkomen vind ik.
Snowy was tijdens onze tripjes deze week weer als vanouds de dramaqueen. In de manege was ze me toch aan het trillen en beven maar ondertussen... Uiteindelijk stopte het dus ook wel hoor want zo lang kon ze die act niet volhouden, uiteindelijk heeft ze dus haar ogen uitgekeken en vond ze het prachtig alles wat ze zag daar. En wat was ze weel populair zeg. Iedereen wilde haar vasthouden!
Snowy is wel een kleine druktemaker. 's Nachts is zij degene die het meest voor de nachtspoken zorgt en overdag houdt ze het stel ook vaak wakker. Mevrouw wil dan gewoon spelen en als niemand wakker is nou dan maakt ze hen wel wakker hoor.
Met buitenspelen wordt madame ook steeds erger. Ondertussen weigert ze gewoon echt naar binnen te gaan. Zodra ze ziet dat we beginnen met verzamelen gaat ze er vandoor en probeert ze zich te verstoppen. Ze vindt het gewoon zo heerlijk buiten. Wat een verschil hè met enkele weken terug... Dat zal dus nog wat worden van de zomer als ze nu met deze kou al zo een buitenlevengek is. Oh ja en kuilen graven is ook een van haar nieuwste ontdekkingen, hihi.

Lightning Raichu Special Princess - "BeeGee"

BeeGee is mij de laatste dagen steeds meer aan het uitproberen. Wat kan die jongen brutaal zijn zeg. Hij kijkt me tegenwoordig gewoon recht in mijn ogen aan als die blaft, maakt niet uit wat ik zeg hij moet en zal het laatste woord hebben. En de kattenkwaad die hij uithaalt... Och wat een brutale aap!
Maar die ogen, och die ogen doen smelten. Wat kan BeeGee toch lief kijken. En wat kan die ook lief zijn hoor, want het is niet alleen maar ondeugd. Nee hij heeft zeker ook geweldig leuke kanten, en zijn ondeugende acties zijn hier toch ook wel een van moet ik eerlijk bekennen.
BeeGee heeft dat typische sheltie karakter, eerst de kat uit de boom kijken. Bij de manege was dit net zo. Hij vond het wel interessant allemaal maar het liefst wel veilig op de arm van iemand die hij kent. Bij de anderen zat die wel rustig hoor, maar hij was duidelijk meer op z'n gemak bij ons en bij z'n toekomstige eigenaar.
BeeGee heeft iets unieks gedaan vanmiddag... Toen Abby over de balk sprong ging BeeGee er spontaan achteraan, en hij haalde het ook nog eens! Niet goed voor hem natuurlijk dus zeker niet voor herhaling vatbaar maar wel bijzonder natuurlijk. Dat die dat al kan op deze leeftijd. Wat moet dat dan nog worden met hem de komende jaren.
BeeGee kent zijn naam erg goed. Jammer alleen dat het wel erg veel op Eevee lijkt dus noem je een van die pupjes dan krijg je er meestal twee. Levert dus ook wel grappige situaties op soms als je de een roept en de ander zo naast je komt te staan van 'hé ik sta hier toch al', ach ja zo hebben we nog een tweetal hier rondlopen met op elkaar lijkende namen (een Kai en Sky bijvoorbeeld).

Playful Phanpy Special Princess - "Mojo"

Mojo the people-nizer... Wat is die hond een charmeur zeg. Hij is zo waanzinnig gek met mensen, bijna niet te omschrijven. Zodra er visite is vergeet die alles om zich heen en doet die alles om een beetje aandacht te krijgen. En het lukt hem ook eigenlijk altijd wel. Hij is al favoriet bij velen en kan mensen gewoon zo snel en goed inpakken. Die puppyogen, piepen en tegen je opspringen en kwispelen dat die doet nou daarmee pak je iedereen in natuurlijk.
Op de manege ook. Een van de ruiters uit mijn les kreeg hem uiteindelijk op z'n arm en de rest van dat uur is Mojo daar gebleven, heerlijk vond die het al die aandacht. No way dat hij weer terug ging in de buggy, hij zat wel lekker daar dicht bij iemand om mee te knuffelen.
Vanmiddag was het ook weer raak! Er was visite en ook al kwam die niet voor hem, dat maakte hem niks uit hoor. Hij deed alles om aandacht te krijgen en dit lukte hem ook weer verscheidene keren. En blij dat die dan is. Dit hondje is echt zo een hondje dat lekker bezig moet zijn met mensen, die flink beloond moet worden voor goed gedrag en die lekker actief moet zijn met een gezin. Andere honden is die heel erg goed mee maar zonder kan die ook prima, zolang er maar een mens is die hem aandacht geeft. Dat is meer dan genoeg voor hem.
Bijten is alleen wel een van zijn minpunten. Schoenen en vingers zijn niet veilig bij hem. Vooral veters vindt hij heerlijk om op te knapen en met z'n kiezen op je tanden sabbelen is ook heerlijk. Vindt hij tenminste, wij mensen denken daar wel iets anders over natuurlijk. Iets wat we hem de komende weken dus een beetje moeten gaan afleren.

Prince Manaphy Special Princess - "Sky"

Sky, het pupje die de vrolijkheid hier in huis brengt. De rest doet dat ook wel hoor maar zoals ik al eerder zei hij heeft dat altijd vrolijk trekje van zijn moeder echt geërfd. Kwispelen en vrolijk hier rondlopen is dus ook nog steeds wat hij het liefste doet. Evenals zijn zoenaanvallen, die zijn ook nog steeds zeer populair.
Sky z'n koppie vind ik met de week leuker worden. Ik weet niet wat het is maar het lijkt wel alsof hij meer hond wordt met de week. Hij kan zo lief en verterend kijken maar ook zo ondeugend en brutaal. Bijvoorbeeld als hij weer kranten aan het slopen is.
De manege vond Sky ook erg leuk om mee te maken, al was hij wel als een van de eerste ingestort hoor. Het was ook wel een beetje erg veel voor 'm natuurlijk, die rit er naartoe en dan ook nog al die indrukken daar... Maar hij heeft genoten hoor van alle nieuwe gezichten, geluiden, geurtjes en ontdekkingen. Want wat heeft hij veel gezien zeg.
Sky speelt ook nog steeds graag met zijn broers en zussen en met z'n knuffeltjes. Maar de botjes heeft die ondertussen ook wel helemaal ontdekt hoor! Hij vindt altijd wel iets om zich mee te vermaken, al is die ook wel erg sociaal hoor. Hij ligt ook vaak 's nachts heerlijk tegen een van z'n broers of zussen aan dus dat zal wel even wennen worden in z'n nieuwe huis. Maar ik hoorde al dat er wat onenigheid was over bij wie hij in bed mocht slapen dus dat komt vast wel goed hoor. Hihi!
Sowieso, zo op mensen gericht als dat Sky is... Hij is dan wel niet net zoals zijn broer Mojo maar hij is ook wel gek op mensen hoor. Komt dus vast wel goed met die jongen als die maar genoeg liefde en aandacht krijgt!

Cute Buneary Special Princess - "Kai'len"

Ons dwergje die nog steeds maar niet echt wil groeien. Of nou ja hij groeit wel, maar niet snel. Ik denk dus ook dat hij waarschijnlijk wel een klein onderdeurtje zal worden want met deze groei kan ik me niet voorstellen dat hij de maximum van de rasstandaard haalt (qua schouderhoogte). Maar dat is ook wat hem zo vertederend en schattig maakt, dat kleine formaat maar oh zo volwassen koppie.
Want Kai kan prima voor zichzelf opkomen hoor, dat zei zijn bazin vanmiddag ook weer toen ze hier was. Tjonge wat kan die grommen zeg als die het ergens niet mee eens is. En blaffen kan die ook hoor als die iets wil. Hij is dan wel klein maar doet niet onder voor de rest, hij houdt zich prima staande in de groep.
Zijn beste vrienden zijn Snowy en BeeGee, met hen speelt hij het meest. Begin van de week was het Snowy en later veranderde dit in BeeGee. Meestal ligt hij dus ook dicht tegen hen aan te slapen als het even kan en probeert hij hen uit te dagen voor spelletjes zoals staartje trekken.
En botjes... Oh daar is die zo gek op! Vandaag had die een dentastick te pakken nou dat was echt genieten hoor voor 'm. En ondanks z'n kleine bekken kan die kauwen als de beste hoor, hij heeft er zo hele stukken af. Leuk om te zien maar dus ook wel iets om op te letten want zeker op deze leeftijd zijn botjes natuurlijk wel gevaarlijk. Maar goed opletten doen we zeker hoor dus we laten heb gewoon lekker genieten terwijl wij het wel allemaal in de gaten houden.
De manege vond die ook erg leuk maar ook wel erg koud op een gegeven moment. Hij heeft z'n ogen uit gekeken maar was uiteindelijk ook wel weer blij toen hij lekker warm tegen z'n broers en zussen in de buggy kon liggen. Zag er ook heerlijk uit hoor, had ik ook wel gewild... Nee maar het is een heerlijk vrij ventje die volgens mij helemaal klaar is voor alle avonturen die nog op z'n pad zullen komen!

En daarmee sluit ik dit voor mijn gevoel laatste 'echte' puppydagboek af. Een dagboek wat ik schrijf met een lach en een traan, want nu is het echt over. De komende week zullen vier van de zes pupjes opgehaald worden, beginnende met de eerste al morgen. Het zal een pittige week worden voor ons maar helemaal voor Abby die al een paar dagen duidelijk van slag is. Het lijkt wel alsof ze het voelt aankomen. Het begon dinsdag al toen de eigenaresse van Cheeta langskwam, het leek wel alsof ze wou zeggen 'jij pakt niet weer een pupje van mij af!'. En van mijn oma begreep ik dat toen wij met de pupjes naar de manege waren, Abby alleen maar bij de deur heeft liggen wachten tot we terug kwamen. Ze kan echt niet zonder hen, maar het zal toch echt moeten... We zijn dus ook erg blij dat ze niet allemaal zo snel achter elkaar vertrekken en ook dat we er eentje 'mogen' houden. Dat zorgt dat wij deze komende weken zullen doorkomen, dat en het feit dat we weten dat alle pupkopers nu al zo lang naar 'hun' pupje uitkijken en de kleintjes zo gewenst zijn en in zulke prachtige warme huizen terecht zullen komen... Het komt dus wel goed met ons. We zullen de komende dagen tot ziens gaan zeggen aan een stel prachtige lieve pups waar ik acht, in sommige gevallen zelfs negen, weken van heb kunnen genieten. En wat heb ik toch genoten! Ik had deze tijd voor geen goud willen missen, zou het zo weer doen hoe zwaar het ook voor me was. Ik ben dolblij dat ik dit heb mogen meemaken en kijk alweer uit naar de thuisbezoekjes, reünie en alles wat verder nog komen gaat.

Week 9

Deze week was die pittige week waar we nu al weken tegenop zien. De week van het gedag zeggen van het voorlopig afscheid nemen. We bereiden ons hier nu al tijden lang op voor en wisten dat dit moment komen zou. Maar toch als het eenmaal zover is blijft het altijd wel even slikken.
Wij hebben ach geweldige weken lang mogen zorgen voor zes prachtige wondertjes, want dat zijn en blijven ze toch echt wel in mijn ogen! Wij hebben ach weken lang mogen genieten van al hun streken, avonturen, mooie en ontroerende momenten. En wat waren het toch acht geweldige weken, heb ik toch genoten! Dit was echt weer het hoogtepunt van het afgelopen jaar, veruit!
Het gedag zeggen zag ik dus ook zeker niet als afscheid maar als tot ziens. Over een maandje zullen we namelijk alle pupjes weer even gaan bezoeken om te zien hoe het hen dan vergaat in hun nieuwe huis. Maar toch het blijft wel een symbolisch afscheid want zo een kleintje hier op de arm van iemand anders de deur uit zien lopen geeft toch wel altijd een brok in ons keel. Maar goed we hebben 8wkn lang gezorgd voor al deze kleine opdondertjes, 8wkn lang hebben wij hen geprobeerd klaar te maken voor de grote wereld en hebben wij hen met veel liefde en knuffels groot gebracht... En nu is het tijd voor anderen om dat werk over te gaan nemen, nu is het tijd voor een nieuw avontuur! Dus zie hieronder de laatste dagboekjes van enkele pupjes, hun 'afscheiddagboekjes'.

Zaterdag 27 november 2010 - Sky

De dag dat de pups 8wkn oud werden en de dag dat ook de allereerste pup vertrok. De eerste en laatste zijn altijd het moeilijkst en zeker bij de eerste merkte ik dit ook wel weer hoor. Die laatste dingen klaarleggen, de laatste dingetjes hier in huis regelen en voor het laatst met z'n allen buiten spelen. Poeh zeg wat geeft dat een dubbel gevoel!
Sky oftewel onze 'Prince Manaphy Special Princess' was de eerste die we gedag moesten gaan zeggen en dit ging gevoelsmatig gepaard met een lach en een traan. Met zijn eigenaren heb ik al maanden lang erg leuk contact dus dat hij goed terecht komt weet ik zeker. Maar toch blijft het moeilijk om dan zo een pupje op de arm van een ander de deur uit te zien gaan. Maar goed het hoort erbij. Ik heb het dus ook (weliswaar met heel veel moeite) droog gehouden en gedag kunnen zeggen op de manier die ik graag wou. Abby had gelukkig (misschien vanwege de nestgrootte) niet echt door dat die weg ging dus dat maakte het ook veel gemakkelijker voor ons allemaal.
Sky zal bij een gezin gaan wonen bestaande uit vier leden, vader en moeder en hun twee kinderen. Er zijn een hoop plannen met hem, misschien ooit nog een hondensport of zo. Maar in eerste instantie zal die gewoon een lekker maatje, een nieuw gezinslid zijn! Ik weet zeker dat Sky met open armen ontvangen zal worden door zijn nieuwe gezin en dat die daar een geweldig leven tegemoet gaat, het is echt een prachtige match. Heel veel plezier en succes dus met jullie kleine vent!

Meteen na de thuiskomst van Sky kreeg ik al een hele leuke update van de reis naar huis met foto's en een filmpje. Hij was bij thuiskomst netjes aan de lijn naar huis gelopen en heeft keurig op de krant zijn behoefte gedaan. En al meteen voelde hij zich thuis. Kortom die jongen zit zeker weten wel goed daar hoor!
De eerste nacht is die ook prima doorgekomen lekker op de slaapkamer bij zijn baasjes en 's morgens liep die alweer heerlijk rond in huis alsof die er al tijden woont. De daarop volgende dagen begon die al steeds meer kattenkwaad uit te halen dus hij is nu echt helemaal thuis hoor. Erg fijn om te horen dus, weer heerlijk geruststellend.

Filmpjes van Sky bij zijn nieuwe familie zijn hier te vinden.

Zondag 28 november 2010 - Snowy

Als tweede heeft Snowy ons verlaten meteen al een dag na Sky. Haar afscheid was natuurlijk wel een beetje extra bijzonder voor ons allereerst omdat ze de enige 'andere' is van het stel maar ook omdat wij de eerste weken uiteraard wel hebben getwijfeld of wij haar niet hier zouden houden. Maar uiteindelijk bleek toch een zeker ander meisje beter bij ons te passen en gingen we dus op zoek naar een leuk baasje voor toen nog Phione. Dit was niet gemakkelijk want er waren zo veel mensen in haar geïnteresseerd, zoveel goede gezinnen die haar graag in hun armen zouden willen sluiten. Maar uiteindelijk is de beslissing toch gevallen op een gezellige en leuke familie uit het zuiden van ons land.
Het gedag zeggen van Snowy ging wel iets gemakkelijk als bij Sky, voor ons dan. Die eerste blijft toch het pittigste hè, nu heb ik er al een de deur uit zien lopen dus dat maakt de tweede toch iets gemakkelijker. Snowy heeft voor haar vertrek eerst hier nog heerlijk gespeeld met moeders en haar broers en zus en kreeg ook nog een prachtige afscheidszoen van haar zusje toen we die even nog bij elkaar lieten vlak voor het vertrek van ons 'kleine witte wondertje'. Abby had het wel wat moeilijker met dit afscheid als met die van de dag daarvoor. Ze bleef Snowy nakijken tot ze in de auto zat en bleef daarna ook nog een tijdje onrustig. Gelukkig had ze nog vier andere kleintjes (voorlopig) om voor te zorgen dus gauw genoeg was ze alweer daar mee bezig.
Snowy zal ook bij een gezin gaan wonen bestaande uit vier menselijke leden, vader en moeder en hun twee dochters. Maar dat is nog niet alles want Snowy zal er ook een hondenmaatje bij krijgen. Namelijk een driekleur sheltie dame genaamd Senna! Ik weet zeker dat Snowy met haar nog zat leuke avonturen zal beleven en een geweldige vriendin in haar zal vinden zo sociaal dat ze is. Ook de kinderen zullen Snowy met open armen ontvangen en flink vertroetelen en verwennen (dat deden ze al tijdens hun bezoekje hier). Kortom die zit daar ook zeker goed, jullie ook dus heel veel plezier en succes met jullie kleine en vooral ook bijzondere meid!

Al meteen na thuiskomst kreeg ik een belletje met de mededeling dat de reis goed verlopen was. Snowy was even onrustig geweest maar was al gauw in slaap gevallen en heeft vervolgens zich gedurende de rest van de rit voorbeeldig gedragen (netjes halverwege de rit nog even ergens buiten geplast en vervolgens weer rustig verder in de auto gezeten). Later op de dag kreeg ik te horen dat ook de ontmoeting met de andere sheltie Senna erg goed was gegaan. Het fototoestel waren ze helaas vergeten maar ik heb begrepen dat Snowy nog even aan Senna's aparte manier van spelen moest wennen maar dat toen ze dit eenmaal door had ze heerlijk hebben gespeeld tot mevrouw instortte op de plek waar ze voor het laatst rechtop stond. Kortom een heel mooi ontvangst!
De eerste nacht is net zoals bij Sky ook erg goed verlopen en al snel volgde ook de eerste filmpjes van Snowy bij haar nieuwe gezin. Ook zij begon al gauw haar eigen willetje door te zetten en werd ook al heel snel brutaal naar Senna. Ja zoals ik al eerder zei het is een pittig dametje hoor, hihi! Snowy is overduidelijk ook heerlijk op haar plek in haar nieuwe huis dus dat was een erg mooi begin van de nieuwe week.

Filmpjes van Snowy bij haar nieuwe familie zijn hier te vinden.

Vrijdag 3 december 2010 - Kai'len

Tussen het vertrek van Kai en Snowy zat een paar dagen dus we hebben die dagen natuurlijk geprobeerd zo veel mogelijk te genieten van de overgebleven pupjes. We zijn heerlijk in de sneeuw met ze bezig geweest en hebben onze laatste momentjes samen optimaal benut.
Maar uiteindelijk brak toch die vrijdag aan. En het leek wel alsof Kai het die ochtend al wist! Zoals hij tegen z'n broers en zus aan ging liggen, zoals die aan het spelen was en zo hyper als die was. Hij wist gewoon dat er wat aan zat te komen en wou gewoon nog zo goed mogelijk genieten van zijn laatste momenten hier.
Kai'len's familie kwam dit maal met een extra bezoeker, namelijk hun zoon die ook graag nog even alle overgebleven pupjes wou komen bewonderen. Al meteen bij binnenkomst had Abby door dat er iets aan de hand was en was ze me toch aan het grommen en blaffen. Dit gevoel is maar niet bij haar weg gegaan. Ze bleef opletten en had dus ook al gauw door welk moment er was aangebroken. Kai zag het gedag zeggen volgens mij alleen maar als een heel leuk nieuw avontuur maar Abby had het er wel iets moeilijker mee. Ze heeft voor het keukenraam (op onze arm) staan kijken hoe Kai'len met zijn nieuwe familie wegreed en is daarna toch nog wel even een beetje van slag geweest.
Kai zal bij een familie gaan wonen niet ver van hier en gaat daar een heerlijk luxe leventje tegemoet. Ze hebben hiervoor al eens een sheltie gehad die 'te' groot was en laat nu net de verwachting zijn dat Kai'len iets 'te' klein wordt, uiterste hè. Maar ik weet zeker dat die het geweldig gaat krijgen daar hoor! Een heerlijk groot huis met een lekkere tuin, alle aandacht voor hem alleen en ook een bos lekker dichtbij. En binnenkort start die als het goed is ook nog eens met puppycursus, nou wat wil je nog meer als pupje zijnde! We zijn dus ook erg blij met deze match en wensen Kai'len en zijn nieuwe familie heel veel plezier en succes toe!

Na een korte reis terug naar huis kreeg ik 's avonds al de eerste update. Alles was prima verlopen, meneer had al gegeten en wat geslapen en was nu het hele huis aan het verkennen. Ook kreeg ik een leuk filmpje waarin zijn eerste ontmoeting met zijn nieuwe achtertuin te zien is. Dacht die dat die van ons groot was, nou moet 'ie deze toch eens zien dan. Hihi!

Filmpjes van Kai'len bij zijn nieuwe familie zijn hier te vinden.

Zaterdag 4 december 2010 - BeeGee

BeeGee had nog een speciaal laatste avondje. Met hem zijn we namelijk onder het mom van socialisatie (en de nodige boodschappen) naar het tuincentrum geweest wat hij samen met z'n broer en zus toch ook echt wel een belevenis vond om mee te maken (al was het uiteindelijk ook wel een beetje saai hoor vonden ze, hihi)! Ook hebben we diezelfde avond nog het hele huis 'verbouwt' zodat onze woonkamer weer iets meer op een woonkamer en minder op een puppyspeelparadijs lijkt dus dat betekende... Los lopen en niet meer in de ren! Kortom hij heeft optimaal genoten van zijn laatste avondje hier.
Maar zaterdag was het dan toch zover. In de middag kwamen zijn nieuwe eigenaren hier, het moment waar zij al maanden op wachten. BeeGee's nieuwe familie staat namelijk al sinds maart bij mij op de wachtlijst! Hij is dus zo gewenst, ze hebben zo lang op hun ventje gewacht.
De laatste ochtend en middag samen was ook nog erg leuk. Een sneeuwstorm dus dat betekende heerlijk spelen in de achtertuin, stofzuigen zonder een ren eromheen en de hele dag heerlijk vrij rondrennen! Dit ging allemaal door tot uiteindelijk dat moment daar was, het afscheid nemen. Abby had het al vanaf binnenkomst door en hoewel ze redelijk rustig te houden was met de snoepjes die ze hadden meegenomen bleef ze toch wel een beetje onrustig. Het gedag zeggen was weer moeilijk voor Abby en ze heeft er ook nog wel een tijdje last van gehad. Ze bleef bij de voordeur wachten tot die terug kwam maar ja dat gebeurde helaas niet. Erg moeilijk als voor jezelf het gedag zeggen eigenlijk steeds wat gemakkelijker wordt omdat je het nu alweer een paar keer hebt gedaan en weet dat ze goed terecht komen en je nog veel van ze zult horen, maar voor moeders het natuurlijk steeds zwaarder wordt omdat het de zoveelste is die vertrekt. Hartbrekend gewoon om te zien, maar goed het hoort erbij helaas!
BeeGee is vertrokken naar een stel die al een hondenvriend in huis hebben maar graag hier nog een maatje bij wilden. BeeGee zal als nieuwe huisgenoot Puk een beagle krijgen waarmee die zeker weten nog heel wat avonturen gaat beleven. De eigenaresse van BeeGee is met Puk erg actief in de behendigheidswereld dus het is wel de hoop dat hij hier later ook lekker in bezig kan zijn, maar goed de tijd zal dat leren... In ieder geval komt BeeGee ook bij een geweldige familie terecht, een familie die hem zo graag wilt en waar die zeker weten ook wel flink verwend zal gaan worden. Ik denk echt dat die hier geweldig op z'n plek zal zijn en een prachtig leven daar tegemoet gaat, een 'match made in heaven'. Heel veel plezier en succes dus ook jullie met jullie nieuwe 'zoon' BeeGee!

Tijdens de terugreis naar huis werd ik via de sms al op de hoogte gehouden en meneer had al meteen een duidelijke mening... Hij wou niet slapen! Eenmaal thuis vond die ook alles geweldig spannend en prachtig om te onderzoeken. En ja er was ook nog een andere hond, helemaal leuk! Puk wist niet echt wat die met dat kleine ding aan moest maar vond het allemaal wel prima. De eerste nacht is ook prima verlopen heb ik begrepen en vandaag heeft die ook al lekker gewandeld.

Filmpjes van BeeGee bij zijn nieuwe familie zijn hier te vinden.

En de overgebleven pupjes...

En toen waren er nog maar twee... Poeh zeg dat is wel even wennen hoor! In een week tijd van zes naar twee, wat een verschil. Een logisch verschil maar ook wel een hard verschil. Opeens leef je in een totaal andere wereld, zoveel kan er veranderen in een week tijd. Maar gelukkig, we hebben er nog twee en van die twee kunnen we ook nog wel even genieten hoor!
Want Mojo zal in verband met het werk van z'n baasjes nog 2wkn langer hier bij ons blijven. Wat een luxe zeg 2wkn langer genieten van een pupje, heerlijk! Ons leven begint langzaamaan weer een beetje normaler te worden en we gaan dus ook de komende tijd weer wat meer dingen ondernemen buitenshuis, we hebben immers genoeg weken binnen gezeten. Wandelen, nog wat socialisatie en cursus staan dus op het programma!
Van de week beginnen we al met de eerste les puppycursus waarvan Mojo er in totaal twee samen met ons mee zal doen. We zijn zeer benieuwd wat de kleintjes daar van zullen vinden, weer een nieuwe ervaring naar school gaan.
En Eevee, nou zoals iedereen ondertussen al lang wel weet zal die kleine meid gelukkig nergens heen gaan! Haar avonturen zullen dus hier gewoon te volgen blijven en zij mag lekker bij mams en 'tante' Ash blijven. Eevee heeft ook al een eigen pagina voor iedereen die dit nog niet had gezien die hier te vinden is.
Om ons nieuwe tijdelijke roedeltje even in te wijden zijn we al meteen zondag met z'n allen op pad geweest naar het bos om daar even lekker te wandelen. Vanwege de kou, blubber en leeftijd van de pupjes zijn we niet al te lang gebleven maar het was me toch een succes! Ze hebben genoten. Alleen tante Ash die had er niet zo een zin in en heeft eigenlijk alleen maar trillend in haar tas gezeten, arme meid het is echt veels te koud voor 'r.
Nou wij gaan in ieder geval nog optimaal genieten van onze laatste twee weekjes samen want ze zullen zeer zeker voorbij vliegen! We hebben in ieder geval genoten van de tijd met alle pupjes en hoewel we het vreselijk vinden dat zij niet meer hier zijn zijn we ook dolblij met de geweldige families waarbij zij terecht zijn gekomen. We zullen ze allemaal over een maandje ongeveer weer gaan opzoeken om te zien hoe het dan met ze gaat, maar eerst moeten ze even wennen aan hun nieuwe thuis bij hun nieuwe familie!

En daarmee sluiten we dit dagboek hoofdstuk ook alweer af. Een hoofdstuk vol met emotie maar uiteindelijk allemaal met een prachtig (voorlopig) einde. De aankomende week geen nieuw dagboek. Wij gaan nu even goed genieten van onze kleine meid en jongen die iets langer mag blijven! Na het vertrek van de laatste pup zal ook meteen het laatste dagboek van dit nest online verschijnen.

Week 10 & 11

Zoals beloofd hier dan eindelijk... Ons allerlaatste dagboek van dit nest!
De afgelopen weken is er veel gebeurt, wij hebben hier veel meegemaakt maar ook de pupjes hebben veel meegemaakt. Nieuwe dingen ontdekken, nieuwe plekken onderzoeken, allemaal nieuwe ervaringen. Allereerst even een korte update van alle vertrokken pupjes.
Sky is helemaal op z'n plek bij zijn familie. Hij heeft al flink wat dingen ondernomen met ze en heeft ook al een privé les puppycursus gehad. Vorige week is die ook naar een groepsles puppycursus geweest dus deze jongen is al flink goed op weg op school. Sky is een brutaal jochie, haalt flink wat kattenkwaad uit maar luistert toch ook wel erg goed. Hij heeft het heerlijk met de kids van de familie en is 's avonds vaak helemaal uitgeteld van al zijn belevenissen van die dag.
Snowy is helemaal gek met Senna de andere sheltie van het gezin. Zij zijn vanaf dag één al BFF's en doen werkelijk alles samen. Snowy is wel duidelijk de pittigste van het stel, haalt de meeste kattenkwaad uit en is ook erg slim met het vinden van oplossingen voor onderlinge problemen. Snowy is afgelopen week ook begonnen aan puppycursus en ze was (uiteraard, hihi) de beste van de klas! Ze hadden thuis al flink geoefend dus Snowy had alles snel onder de knie. Een voorbeeldige leerling dus.
Kai'len trok natuurlijk weer flink wat bekijks bij de dierenarts toen hij hier was voor zijn enting. Heel wat 'oh's en ah's' kwamen voorbij toen men hem zag. Dit kleine onderdeurtje heeft ook al flink wat avonturen in en om het huis beleefd en is ook van de week begonnen met cursus (op dezelfde hondenschool waar de eigenaresse van Cheeta lesgeeft).
En last but not least... BeeGee! Hij heeft het heerlijk naar z'n zin met de andere hond daar Puk een beagle. Puk weet nog steeds niet echt wat hij met BeeGee aan moet maar samen gaan ze wel heerlijk op pad en het is duidelijk dat BeeGee naar hem opkijkt en hem echt een beetje als 'grote broer' ziet. BeeGee heeft er net zoals wij ook al twee puppycursus lessen op zitten die erg goed verliepen, hij is ook een erg snelle en goede leerling dus alleen maar goede berichten. Hij is wel nog steeds erg geobsedeerd met eten dus dat is iets waar ze nu aan gaan werken bij deze jongen, ach ja het is allemaal ook zo lekker hè...
En dan nu nog de overgebleven tweeling. Wat hebben die zoal beleefd de afgelopen 2wkn? Lees het hieronder in dit (voorlopig) laatste puppydagboek.

Tot week 10

Na het vertrek van BeeGee zaterdagmiddag wilden we zondag graag meteen iets leuks doen om het gemis wat minder te maken. We hebben dus oma opgehaald en zijn met alle honden richting het Natuurpark vertrokken om daar even heerlijk te wandelen. Het was helaas alleen een blubberzooi daar vanwege de sneeuwval en ingezette dooi dus echt lekker wandelen voor ons was het niet. De honden leken hier echter helemaal geen last van te hebben, die genoten van alles wat ze om zich heen zagen (op Ashley na die in de tas is blijven zitten omdat zij het duidelijk te koud vond om te wandelen). De pups hebben hun ogen uitgekeken maar het was overduidelijk dat ze het na een tijdje toch echt te koud kregen en het tijd was om terug te gaan naar huis.
Maandag was het tijd voor de tweede enting van de kleintjes. Een dag die geheel anders verliep dan verwacht.
De enting zelf en het onderzoek ging prima. Waren er eerder bij Mojo nog niet beide ballen te voelen, nu waren ze overduidelijk aanwezig. Het prikje zelf leken beide hondjes niet eens te voelen en met alle aandacht en koekjes die ze kregen gingen ze kwispelend de praktijk uit! Tot we thuiskwamen... We stonden met drie honden in het gangetje (moeders was immers ook mee) te klooien terwijl oma thuis was gebleven met 'tante' Ash. We vroegen haar hulp omdat het nogal onhandig was de halsband en tuigjes af te doen van twee pupjes en een volwassen hond terwijl ze allemaal het kattenvoer wilden opeten dus ik nam Mojo, mijn oma Eevee en mijn moeder deed Abby even. Ik draai me om en voor ik het weet zie ik in mijn ooghoek zo Eevee uit mijn oma's armen springen vanaf 1.50m hoogte en zo op de grond vallen! Ze had haar niet goed vast. Eevee begon meteen te krijsen en rende piepend naar een hoekje van de kamer. Ik heb 'r opgetilt waarna ze stil werd maar toen ze vervolgens weer begon te lopen liep ze overduidelijk mank. Meteen weer terug naar de dierenarts dus! Deze heeft alles nagekeken maar Eevee reageerde eigenlijk nergens op, ze had niet een pijnreactie bij bepaalde bewegingen of drukpunten dus dat was goed nieuws. Echter betekende dit niet dat er niks gebroken was. Eevee kreeg een pijnstillende injectie die 24 á 36 uur zou moeten werken en als hierna geen verbetering te zien was moesten we terug voor foto's. Anders moest ze een week rust houden en konden we het hierbij laten.
De volgende dag stond echter onze eerste puppycursus lest gepland. We hebben dus ook meteen hier naar gevraagd en de dierenarts zei dat als Eevee geen last meer had van haar pootje we wel konden gaan maar dan wel moesten opletten dat ze niet te veel deed. Eenmaal thuis heeft Eevee eerst erg lang geslapen, maar zo tegen 20u werd ze langzaamaan wakker en begon ze te spelen. En tegen 22u was ze alweer de oude en wou ze het liefst weer door het huis heen en weer rennen, maar ja dat kon natuurlijk niet want dit waren de pijnstillers die werkte en dat betekende dus niet dat alles oké was.
De volgende dag gedroeg Eevee zich verder de rest van de dag ook nog normaal dus 's avonds besloten we toch maar naar onze eerste les puppycursus te gaan en het gewoon rustig aan te doen. Ik samen met Eevee en mijn moeder samen met Mojo! En de pupjes vonden het helemaal geweldig... Ze hebben in eerste instantie hun ogen uitgekeken! Ze werken daar in groepen van vier dus er waren nog twee andere honden bij ons in de les, een teckel en flatcoated retriever beide ongeveer 2mnd ouder dan onze kleintjes. Eevee was meteen al aardig pittig wat ik ook wel had verwacht, echt zo een held op sokken blaffen als ik weet niet wat maar als de ander dichterbij komt meteen op ‘r rug liggen spartelen. Mojo was wat terughoudender al heeft die op het eind wel met de teckel ‘gespeeld’ (nou ja de teckel was een beetje wild voor ‘m maar hij vond het zeker wel interessant). Aangezien we hier thuis al mee begonnen waren kregen we voornamelijk de 'zit' oefeningen en de ‘ja en nee’ oefening. Op het eind konden beide pupjes al het commando zit alleen sprongen ze soms nog op als ze het snoepje zagen dus dat was nog een puntje van verbetering. De ‘ja en nee’ snapte ze ook wel alleen was Eevee zo brutaal dat als ze uiteindelijk als ze nee hoorde weg was en dan ook nergens meer naar luisterde. Mojo vond 'zit' geweldig (doet die altijd al) en aangezien hij iets minder brutaal en eigenwijs is was de les voor hem iets gemakkelijker. Maar ze hebben er beiden van genoten hoor, vonden het geweldig al die nieuwe indrukken en het belonen met snoepjes was al helemaal leuk. Eenmaal thuis waren ze wel overduidelijk iets te overprikkelt van alles en gingen ze nog tijden lang door met hun drukke gedrag, maar wat hebben ze genoten.
Vrijdag had Eevee gelukkig verder nog steeds geen last meer gehad van haar pootje, dus het leek mee te vallen! We besloten dus toch maar weer even lekker naar het bos te gaan met de kleintjes samen met een vriendin, maar eenmaal daar pakte dat iets anders uit... Het was namelijk een ijsbaan! Geen stap kon je zetten zonder uit te glijden. Oftewel het was geen doen om daar te wandelen. Maar ja wat dan? We zijn uiteindelijk naar het centrum toe gereden en hebben daar even gelopen met de kleintjes (toch weer even een wandeling in een andere omgeving). Konden we meteen wat winkelen en extra socialisatie inplannen! Al met al hebben de pupjes denk ik net zo veel lol gehad als dat ze in het bos hadden gehad want ze vonden het weer geweldig alle aandacht en dingen die er te zien waren in het centrum en voor ons was het ook een leuke middag.

Tot week 11

En toen waren de ukkies alweer 10wkn oud, poeh zeg wat gaat dat snel. Alweer meer dan 2mnd geleden dat wij daar in die operatie kamer stonden en hun in onze handen geworpen kregen, het voelt soms nog als de dag van gisteren. Die zaterdag was mijn oma jarig, tijd voor een bezoekje dus! Maar er was ook kerstmarkt dus daar gingen we eerst even langs. Dit maal mochten de kleintjes niet lopen maar op onze armen kijken naar al het moois, het was namelijk wel erg druk daar zo tussen die mensenmassa. We zijn wat weer wat winkels in en uit geweest, hebben gekeken bij de trekpaarden en kerststal en ook het kerstkoor en een ganzenhoeder kwam voorbij. De pups wisten dus ook weer niet wat ze zagen! En dan ook nog al die mensen, kleine kinderen en vreemde geluiden. Ze hebben we op de wat rustigere stukken een klein beetje gelopen wat prima ging maar ondanks het weinig lopen waren ze helemaal uitgeput toen we eenmaal weer in de auto zaten. Maar de dag was nog niet om want bij oma zaten moeders en 'tante' Ash te wachten. Oma had al een heel speelkussen met van alles er op neergelegd dus er was genoeg te doen voor de kleintjes. Botjes, piepspeeltjes, knuffels... Ze voelde zich dus ook overduidelijk meteen thuis! Ze hebben heerlijk gespeeld (samen met moeders) terwijl we daar waren en vonden het weer geweldig. De rest van de dag hebben ze echter wel geslapen want dat was wel meer dan genoeg indrukken voor een dag.
Zondag was een leuke dag voor Mojo! Zijn baasjes kwamen namelijk langs. Ze hadden hem alweer een paar weken niet meer gezien dus dan zijn ze altijd weer gegroeid hè. Mojo heeft genoten van het bezoek en vond het weer geweldig alle aandacht, al vond die in de tuin spelen met zijn zusje ook wel heel erg leuk. Er is ook een poging gewaagd voor een kerstfoto en ik moet zeggen deze is aardig gelukt hoor vind ik zelf! De 'zit' kon Mojo ondertussen goed dus die oefende ik met hem terwijl een van zijn baasjes foto's maakte. Wel met een kerstsjaaltje om natuurlijk, hahaha.
Dinsdag was het weer tijd voor puppycursus! Eevee was ondertussen helemaal hersteld dus mocht eindelijk volledig meedoen en dat heeft ze ook zeker gedaan. Aangezien de kleintjes de 'zit' oefening ondertussen aardig onder de knie hadden was het tijd voor de volgende fase. Het 'zit' commando als handgebaar, dit was nog wel even wennen al leken ze het gauw genoeg door te hebben. Ook kwam de buisoefening deze keer aan de orde iets waar de pupjes helemaal van genoten natuurlijk want die zijn ze van huis uit goed gewend. En de 'ja en nee' oefening werd wat uitgebreid en anders aangepakt vanwege Eevee's aanhoudende weigeringen na het horen van het woordje 'nee', hihi. Ook kwam er een hele nieuwe opdracht aan de orde, 'af'! Met Eevee hadden we even moeite de juiste manier te vinden om haar dit te leren maar uiteindelijk hadden we die ook door en deed zij ook lekker mee (het bleek dat bij haar een ander trucje gebruikt moest worden als bij Mojo omdat zij anders gaat liggen dan hij). Er was dit keer ook een nieuw hondje een cavaliertje waar ze wel even mee hebben gespeeld maar aangezien dit hondje een beetje angstig was bleven onze kleintjes ook maar een beetje op afstand. Aan het eind van de les was het overduidelijk toen ze er genoeg van hadden want opeens gingen ze aan de wandel en luisterde ze nergens meer naar. En voor mij was het helaas ook overduidelijk te veel want mijn lichaam begon het duidelijk op te geven aan het einde van de les. Een flinke klap in mijn gezicht aangezien ik echt geniet van puppycursus dus erg baalde dat mijn gezondheid mij weer in de weg stond. Maar helaas, de afgelopen 10 á 11wkn heb ik te veel gevraagd van mijn lichaam en nu begin ik dat te merken. Hoort erbij dus moet ik maar accepteren, gelukkig waren de kleintjes wel net zo moe als ik want de hele weg terug hebben de pups geslapen moe en voldaan van alle nieuwe indrukken en dingen die ze geleerd hadden. Mojo werd wel nog even gecomplimenteerd dat die zo makkelijk leert, leuk voor zijn nieuwe eigenaren om te weten!
Donderdag, ons een na laatste dagje met Mojo (dachten we). We hadden al allerlei plannen, we zouden lekker in het bos gaan wandelen en allemaal leuke dingen doen. Maar helaas, het weer gooide roet in het eten. Het was een blubberzooi dus het bos was echt geen doen, alweer. We hebben het dus thuis maar gezellig gemaakt en zijn nog even naar het tuincentrum geweest om wat cadeautjes voor de pupjes te kopen (voor de thuisbezoekjes maar ook voor hier thuis). Een Kong hebben we onder andere gehaald voor de kleintjes om mee te spelen, heb wat recepten opgezocht online en zo in de kamer gelegd met lekkers en al. Nou Mojo vond 'm wel interessant maar kreeg de kans niet om er mee te spelen, Eevee keek er helemaal niet echt naar maar Ashley... Och die werd helemaal wild! De hele avond heeft ze met dat ding gelegen, likken en bijten. Geweldig om te zien hoe ze genoot, en niemand mocht erbij in de buurt komen hoor!
En toen brak de laatste dag aan... Na al die weken was het dan daar, het moment dat het laatste pupje zou vertrekken. Na een al slechte nacht begon de ochtend ook niet geweldig. Ik zat gewoon niet goed in m'n vel, heb het echt nog nooit zo moeilijk gehad met een 'afscheid'. Mojo is deze twee extra weken bij ons geweest, twee extra weken waarin hij gewoon helemaal heeft meegedraaid binnen ons gezin alsof die er echt bij hoorde. Ik denk daarom dus ook dat ik het er deze keer zo moeilijk mee had, het is alsof ik afscheid moest nemen van een van mijn eigen honden. En hoewel ik weet dat ik hem nog ga zien en het dus geen ‘afscheid’ is voelt het toch op dit moment wel even alsof mijn hart breekt. Normaal gesproken ben ik niet zo emotioneel, gevoelsmatig wel maar mijn tranen hou ik meestal tegen. Normaal gesproken heb ik het uiteraard altijd moeilijk met het gedag zeggen tegen de vertrekkende pups, helemaal de eerste en de laatste maar probeer ik me altijd groot te houden (van binnen voel ik het allemaal wel maar ik wil het meestal niet zo laten zien). Maar nu... Och wat vreselijk zeg dat gevoel.
De hele ochtend heb ik dus nog met 'm geknuffeld en me lopen voorbereiden op wat komen zou, en 's middags hebben we nog een 'laatste' wandeling gemaakt met alle honden hier door de wijk. Alles stond klaar en hoewel ik het er moeilijk mee had was ik er ook wel redelijk klaar voor. En toen kwam het... Het noodweer! Overal in Nederland behalve bij ons leek de sneeuw met bakken uit de lucht te vallen, wegen waren onbegaanbaar, kilometers file stond er en vooral rondom de Randstad was het rampzalig. En laat dat nu net de regio zijn waar Mojo's eigenaren vandaan komen. Voor vertrek sms’te me ze dat ze toch een poging gingen wagen dus met goede moed begonnen zij aan de reis. Ik maakte me toch wel een beetje zorgen zeker na de waarschuwing die kwam om niet meer de weg op te gaan alleen indien echt nodig. Dus na een uurtje hebben we weer wat sms contact gehad en is besloten dat ze rechtsomkeert zouden maken. Het was gewoon echt geen doen! Ze reden 10km per uur, waren pas enkele kilometers van hun huis verwijderd en konden gewoon echt met geen mogelijkheid hier veilig en wel aankomen en dan ook nog eens vanavond terug. Wat zullen zij gebaald hebben, en oh wat kan ik me dat toch voorstellen. Mojo is al zoveel langer hier geweest, die extra weken die ze hebben moeten missen. En nu komt dat rotweer er ook nog bij, het is echt oneerlijk soms! Maar goed niks aan te doen. Voor mij was het ook wel erg dubbel. Hoewel ik dolblij was nog een extra dag met Mojo te hebben was ik ook al helemaal voorbereid op zijn vertrek, iets wat nu dus pas de volgende dag zou gebeuren. Maar Mojo heeft heerlijk nog wat extra met moeders en zus Eevee kunnen spelen en wij hebben nog even kunnen genieten van die extra momenten samen en dat is toch ook wel heerlijk hoor! Oh ja en hij heeft ook nog de tv ontdekt die avond, opeens keek hij heerlijk mee naar de TV Kantine hahaha.
Maar uiteindelijk werd het toch zaterdag, echt Mojo's allerlaatste dag hier. Hij heeft de hele ochtend nog heerlijk in de achtertuin in alle sneeuw gespeeld en zo aan het begin van de middag kwam het langverwachte bezoek dan eindelijk aan... Mojo's eigenaren! Ze hadden er uiteindelijk bijna 2x zo lang over gedaan nu maar waren veilig en wel aangekomen. Mojo was door het dolle heen hen weer te zien en na het bezoekje van afgelopen zondag leek Abby hen niet meer als 'puppystelers' maar gewoon leuke visite te zien. We hebben nog even zitten kletsen terwijl Mojo nog heerlijk aan het spelen was en vervolgens ook nog even alles doorgesproken en toen was het moment dan echt eindelijk daar. Na vrijdag ging het met mij emotioneel gezien wel weer, ik had het er vreselijk moeilijk mee maar kon wel mijn emoties weer een beetje bedwingen. Mijn moeder had het echter veel zwaarder. Mojo was de laatste weken echt haar hondje geworden, zij deed puppycursus met hem (ik met Eevee), zij wandelde tijdens het uitlaten met hem (ik met Eevee), zij deed gewoon veruit het meest met hem dus hij voelde toch ook wel echt een beetje als haar hondje. Zij kon het dus ook echt niet droog houden toen het tijd was echt gedag te zeggen, ik heb haar dus maar zo min mogelijk aangekeken om zelf wel sterk te kunnen blijven. Het was waanzinnig moeilijk om na al die weken Mojo de deur uit te zien lopen met zijn nieuwe familie, maar ik weet dat hij zo vreselijk gewenst is en geweldig goed terecht komt daar ben ik van overtuigd. Het zal voorlopig nog wel even wennen zijn zo zonder Mojo want hij was gewoon een van de honden hier, maar uiteindelijk zullen wij wel ons ritme hier vinden en Mojo ook bij zijn nieuwe familie. We wensen hem en zijn nieuwe 'ouders' in ieder geval heel erg veel plezier en geluk met Mojo! Hij gaat bij een heel leuk stel wonen waar hij alle aandacht zal krijgen en sowieso ook nog wel mee zal gaan reizen (aangezien een van de ouders in het buitenland woont), kortom Mojo staat een avontuurlijke toekomst te wachten.

En nu...

En nu, nu is het opeens erg stil hier. Hoewel... Eevee brengt natuurlijk wel heel wat leven in de brouwerij! Helaas gaat het met die kleine meid echter op het moment niet geweldig. Ze leek wel in shock toen ze Mojo de deur uit zag lopen en is sindsdien een beetje down en depri. Abby is er op zich erg goed onder, ze piepte wel bij Mojo's vertrek en was wel een beetje van slag maar is toch ook wel alweer gauw overgegaan tot de orde van de dag. Eevee daarentegen heeft het er veel moeilijker mee, het zal voor haar flink wennen zijn zo zonder haar favoriete speelkameraadje en maatje. Maar ik weet zeker dat wij, Ash en Abby haar daar doorheen kunnen slepen hoor! Dit was het laatste dagboek van dit nest, een afsluiting van elf prachtige weken die ik met heel veel verschillende emoties heb beleefd. Ik heb het al eerder gezegd ik had deze weken voor geen goud willen missen, het was weer geweldig om mee te maken en vooral ook prachtig om te zien hoe mooi de pupjes terecht zijn gekomen. Over ruim een week alweer zullen we de eerste pupjes gaan opzoeken (mits het weer mee zit). Het is dan alweer een maand na vertrek van de eerste pupjes dus tijd voor de thuisbezoekjes! Ondanks alle foto's en filmpjes ben ik uiteraard erg benieuwd naar hoe de pupjes er dan weer uitzien, hoe ze gegroeid zijn en ook hoe ze op ons reageren. We hebben er super veel zin in alle kleintjes weer te zien en zullen dus ook met veel plezier door heel Nederland reizen om alle pupjes te zien!
Eevee gaat lekker verder met puppycursus en zal in het nieuwe jaar ook zeker in de showring verschijnen. Hoe vaak hangt helemaal er van af of zij dit leuk vindt of niet en hoe ze het doet, net zoals welke cursus ze na puppycursus nog zal gaan doen. We hebben in ieder geval heel wat plannen met onze kleine meid maar ook met haar moeder dus het komend jaar zullen we zeker niet stil zitten!
Een reünie van beide nestjes zit er ook aan te komen in 2011 maar wanneer, waar en hoe wordt allemaal pas later bekend gemaakt. We hopen in ieder geval dat alle pupjes dan kunnen komen zodat we ze allemaal dan weer eens samen hebben.
Voorlopig was dit even ons laatste nest. Ik geniet van het fokken, het grootbrengen van de pups en alles wat hierbij komt kijken dus ik ben zeker van plan verder te gaan. Maar Abby heeft nu ook wel even wat rust verdient. Ze heeft er nu twee nesten op zitten dus het wordt tijd voor een welverdiende pauze voor haar. De komende tijd gaan we dus gewoon even van haar, Eevee en de rest van de beestenboel hier genieten! Over een paar jaartjes zullen we gaan kijken hoe het dan met Abby's gezondheid staat en indien mogelijk dan nog een nest nemen, maar dit hangt uiteraard helemaal van Abby af en of zij hier dan nog toe in staat is. Of Eevee ooit een nestje zal krijgen... De tijd zal het leren! Zij zal eerst oud genoeg moeten zijn en aan alle eisen moeten voldoen (van de NSV) voordat we hier überhaupt over gaan nadenken, dus voorlopig blijft zij gewoon heerlijk een pupje waar we van genieten. We laten de toekomst wel op ons afkomen en nemen die zoals die is!

Klik hier voor alle filmpjes van dit nest.
Hieronder is alvast een voorproefje te zien van de filmpjes die zoal in de playlist te vinden zijn.

Nog meer foto's van de pups zijn in dit album op Facebook te vinden.